Kovid 19 salgının getirdiği ekonomik sorunlar, Faslı kadın işçileri de vurdu. Her hasat mevsiminde binlerce Faslı göçmen kadın çilek tarlalarında çalışmak için Güney İspanya kıyılarına geliyor ancak bazı işçiler, durumun göründüğü kadar 'tatlı' olmadığını söylüyor..

"Kırmızı altın" toplamak, yoksulluk içinde yaşayan, evinde bakmakla yükümlü olduğu ailelerini geçindirmek ve yaşamını sürdürebilmek için tarım işçiliğine bel bağlayan Faslı kadınlar için 'rüya' gibi bir iş... Fas'ta günde yaklaşık (73 dirhem) 7 Euro kazanırken, İspanya'da 8 saat çalışıp, çilek toplayarak yaklaşık 42 Euro kazanabiliyorlar. İspanya'nın Huelva eyaleti, binlerce çilek serasıyla dolu. Endülüs'ün bu bölgesinin ılıman iklimi sayesinde Ocak ayından yaz başına kadar çilek hasatı mevcut. İspanyol süpermarketlerinde kilosu 3 Euro'ya satılan bu narin meyveler, geçici işçiler de dahil olmak üzere Fas'tan gelen 14 bin ile 19 bin işçinin elleriyle toplanıyor. İşçiler hasat zamanı çilek tarlalarının ötesinde, çalıştıkları çiftliklerin kulübelerinde kalabalık bir şekilde kalıyorlar. Kadınlar, emeklerinin sömürülmesine ve cinsel istismara maruz kalmalarına rağmen, geçimlerini sağlayabilmek için bu tarlalarda çalışıyorlar. Fakat bu yıl koronavirüs salgını, birçok kadın işçinin işine son verdi.

Başbakan Pedro Sánchez hükümeti, 25 Mart'ta koronavirüs'ün patlak vermesinin ardından, salgını kontrol altına almak için yabancı göçmen işçilerin ülkeye girişini durdurdu ve İspanya ile Fas arasındaki sınır kapısını kapattı. Alınan bu tedbirler, işe alınan 11 bin Faslı kadının aslında artık bir işleri olmadığı anlamına geliyordu. 44 yaşındaki Fatima da o kadınlardan biri.. Fatima bu güne kadar Fas'ta tarım işçisi olarak hiçbir sözleşmesi, güvencesi olmadan günde 7 Euro'ya fasülye ve limon topluyordu. Bu yıl emeğini Huelva'daki çilek tarlalarında harcamaya karar vermişti. Mart ayında MEE'nin Fatima'nın evine yaptığı ziyarette, Fatima eşyalarını hazırlıyor, İspanya'ya yapacağı yolculuk nedeniyle çok mutlu hissediyordu. Üç çocuğu ile birlikte yaşayan ve eşinden ayrı olan Fatima, İspanya vizesini ödeyebilmek için borç almış, "Huelva'ya gitmek için satın aldığım her şeyle birlikte resmen evde kilitli kaldım" diyordu.

İspanya'da kısa süreli çalışan bazı Faslı kadınlar ise çalışma koşullarının göründüğü kadar 'tatlı' olmadığını söylüyorlardı.  2018 yılında 10 Faslı kadın işçi ücretlerinin ödenmemesi, çalışma koşullarının çok kötü olması ve hatta cinsel istismara uğradıkları gerekçesiyle çalıştıkları tarım şirketi Doñana 1998 SL'den şikayetçi olmuşlardı. bu travmalar sosyal medyaya yansıdı ve İspanyol haber kuruluşları tarafından tüm dünyaya yayıldı. Çoğu kadın bu duruma tanıklık etmek istemiş fakat aileleri nedeniyle tanıklıktan kaçınmışlardı. Bu kadınlar şimdi sürgünde, İspanya'da saklanıyorlar ve duruşmayı bekliyorlar. Aisha (gerçek adı değil), Doñana 1998 SL'yi şikayet eden 10 Faslı kadından biri. Şimdi İspanya'nın güneydoğusunda saklanıyor. Aisha, şirkette çalışan üst düzey yönetici bir kadının kendilerine farklı bir şey yaparak daha fazla para kazanabilecek imkan sunduğunu söyledi. "Tarlada çalışmamızın gerekli olmadığını, para karşılığında bize erkeklerle gidebileceğimizi söylediler. Bazı göçmen kadınlar o kadar savunmasızlardı ki, parayı kabul ettiler, hamile kaldılar ve kürtaj yaptırdılar" dedi.

Huelva'daki Endülüs İşçileri Sendikası temsilcisi José Antonio Brazo Regalado, Faslı kadın işçilerin yoksulluktan İspanya'daki çilek tarlalarına çalışmaya geldiklerini söyledi. "Genellikle Huelva'da geçirdikleri üç ya da dört ay boyunca, tüm yıl hayatta kalmak, çocuklarını ve ailelerini beslemek için yeterli para biriktirebiliyorlar." Regalado, "Çilek toplamak İspanyol işçilerinin yapmak istediği bir şey değil, çünkü düşük ücretli bir iş ancak bölgenin ana ekonomik dayanağı olmaya da devam ediyor. Bu yüzden Fas'tan kadınlar getirtip onları çalıştırıyorlar, çünkü o kadınlar her şeye katlanıyorlar" dedi. 

Berivan Balkay middleeasteye.net'den Ekmek ve Gül için çevirmiştir.