Ben 26 yaşında 3 çocuk annesiyim. Atipik otizmli yüzde 40 engelli 4 yaşında Güney Barış adında dünya tatlısı bir oğlum var. Durumu çok ağır değil fakat düzelme yaşı sınırında oğluma devletimizin verdiği haftalık 4 saat eğitim çok yetersiz geliyor. Ekstra dil eğitimine gönderdim “ödemesini yapabiliriz” dedik olmadı ödeyemedik. Dil terapistinden almak zorunda kaldım. Eşimin tek maaşıyla ev mi geçindireyim, özel ders mi alayım, eğitici oyuncakları, kartları, oyun parklarına mı götüreyim? 1 yaşında kızım, 6 yaşında oğlum var.

Barış'ımın vurması, saatlerce ağlama krizi ve konuşmaması ve inatlarımız, takıntılarımız var. Dediklerimizi tekrar ediyor, “anne baba su ver” ve birkaç kelime dışında cümle kurup konuşmamız yok. Öğretmenimiz, Barış’ın almaya açıkken, hazır konuşmaya başlamışken, dil terapisti almasını öneriyor. Tabii tek maaşla olmuyor. İşe gireyim diyorum çocuklarıma bakabilecek durumda olan kimsem yok.

Oğlumla ilgilenemiyorum. Çocuklar, temizlik, yemek derken gün bitiyor. Dört duvar arasında kaldı yavrum. Kimse böyle bir durumda evine almak bile istemiyor. Yaramazlığımızdan, vurmamızdan ve hareketlerinden ötürü. Sizden isteğim oğluma düzenli olarak sponsor bulabilmek veya bunu karşılayacak bir devlet kurumu varsa ve biz bundan nasıl yararlanabiliriz, bunu öğrenmek için, buradan sesimi duyurmak istedim. Ödemeyi bana değil kuruma yapın, amacım para değil. Sadece daha yoğun bir eğitim almasını istiyorum. Lütfen benim miniğimin düzelme şansı varken yardımcı olun lütfen.