Şırnak’ta ruhsatsız olmasına rağmen DEDAŞ’ın enerji verdiği maden ocağında 3 gün önce medyana gelen göçükte 7 maden işçisi yaşamını yitirmiş, 1 işçi de ağır yaralanmıştı. İşçilerin yakınları bu koşullarda çalışmaya mecbur bırakılmalarına isyan ediyor.

Hayatını kaybeden 7 işçiden Abdullah Kayaş, 40 yaşlarında ve 8 çocuk babasıydı. 17 yıldır çalıştığı madende 8 çocuğunu okutabilmek için çalışıyordu. Annesi Bedriye Kayaş, oğlunun acısını bir an olsun unutmayacağını söylüyor, bir taraftan da geride kalan 8 çocuğa ne olacağını soruyor.

Anne Bedriye Kayaş, “Onu nasıl gönderdik şimdi nasıl aldık. İçim yanıyor. Onun gibi 6 kişi daha yaşamını yitirdi. Neden bir önlem alınmıyor? Biz de bugün kader diyeceğiz ama biliyoruz ki kader değil” diyor.
Oğlunun acısını ömrü boyunca unutmayacağını söyleyen Kayaş, “Öyle bir acı girmiş ki içime anlatamam. Burada başka bir iş olmadığı için madene gidiyorlar. Onlar gibi, onların şartında çalışan binlerce insan var. Şimdi onun çocuklarına kim bakacak? Biz ne yapacağız onsuz? Diğer anneler, aileler ne yapacak” diye soruyor.

‘BAŞKA BİR İŞ OLMADIĞI İÇİN ORAYA GİDİYORDU’

Abdullah’ın Kayaş’ın eşi Perihan Kayaş ise en küçük oğlunun halen babasının ölümünden habersiz olduğunu söyleyerek, eşini anlatmaya başlıyor: “İş bulamıyordu. Çocukların hepsi okula gidiyordu. Bu evi de yıllar boyunca madende çalışarak yaptı. Çocukları için hayalleri vardı ama onları göremeden gitti. Ben şimdi onun acısını içimde tutarak çocuklarımı nasıl büyüteceğim, onları nasıl okutacağım? Sabah akşam durmadan onlar için çalışırdı.”

‘MADEN BİZİM HAYALLERİMİZİ ALDI’

Abdullah Kayaş’ın oğlu ise “O maden sadece bizim babamızı değil, hayallerimizi de aldı” diyor: “Eğer ben de iş bulamazsam gidip o madende çalışmak zorunda kalacağım. Babamla hayallerimiz vardı. Onunla birlikte bu evi yeniden yapacaktık. Onunla tek bir hayalim vardı. Onu da maden aldı. O bizim için çalışıyordu. Ben şimdi hem okuyup hem kardeşlerime bakmak zorundayım. Bu acı nasıl geçer bilmiyorum.”

Kaynak: Jin News