Savaş yüzünden ülkelerini terk etmek zorunda kalan ve Türkiye’ye gelen mülteci ve mevsimlik tarım işçisi çocukların saha çalışmaları sırasında Servet Dilber, Natalia Sancha ve Kerem Yücel tarafından çekilen fotoğrafları 30 çizerin çizgileriyle tekrar görünür kılındı.

ÇALIŞIYORUM AMA YETMİYOR

Kızım daha 5 yaşında. İnsanlar başka şehirlerde daha rahat geçinebileceğimizi söylüyor. Yakında Ankara’ya gideceğiz. Orada iş imkanları daha iyiymiş.

BURASI BENİM UYUDUĞUM ODA

Bunlar da Suriye’deki arkadaşlarım. Onları buraya ben çizdim. Böylece evimizin olduğu mahalledeki gibi beraber sohbet edip oyunlar oynayabiliyoruz.

ANNEMİZ HER GÜN SAÇIMIZI TARAR

Bize sevdiğimiz kıyafetleri giydirir. Bahçeye çıkıp ektiklerimizin nasıl büyüdüğüne bakarız. Sonra birlikte sofrayı kurarız. Domates ve biber çok iyi tuttu bu sene.

TARLADA ÇALIŞMAK ZORLAYICI

Fiziksel hareketleri uzun saatler boyunca tekrarlamak demek. Bu tempo, çocuklarda hem yorgunluğa neden olur, hem de gelişimlerini yavaşlatarak kemik ve eklem yapılarında bozulmaya yol açabilir.

SAVAŞ KÖYE GELMİŞTİ

Savaşın köye yaklaştığını cami anonslarından öğrendik. 8 çocuk Şam’dan Kobane’ye geldik. Bu sefer savaşı telefonla haber verdiler. Şimdi her anons, her zil ayrı tedirginlik, ama hepsi geçecek.

YİNE TERK ETTİK EVİMİZİ

Babam bir kere daha savaştan kaçırıp getirmişti beni Türkiye’ye. Buradaki koşullarla başa çıkamayıp geri dönmüştük. Sonra çatışmalar çok şiddetlendi, yine terk etmek zorunda kaldık evimizi.

Kaynak: Hayata Destek Derneği
Cumhuriyet Gazetesi