Bavyera Film Ödülleri (Almanya) töreninde en iyi kadın oyuncu ödülünü alan iki sanatçıdan biri olan Anne Ratte-Polle, kısa bir teşekkürden sonra konuşmasına, müziğe, mikrofonun boyunun sürekli kısaltılmasına, sesinin kesilmesine rağmen (çömelerek, yere yatarak, moderasyonu yapan kişinin boynuna sarılarak) şöyle devam etti:

Özür, hayır, henüz bitirmedim. Bir şeyler daha söylemem gerekiyor; Bazı günler vardır, o günlerde çemberin iki ucu birleşir. Ben de bu sık sık oluyor. Bugün de benim için büyük bir çember tamamlanıyor. Tam bugün, 12 yıl önce bugün, benim anne ve babam bir trafik kazasında öldü. Bugün bu ödülü alarak bu tarihle barışıyorum. Bugünün anlamı tamamen değişmiş oluyor. Bunun için minnettarım, çok çok teşekkür ediyorum. Ebeveynlerime, yıldızlara teşekkür ediyorum. Ailem meslek seçimimden pek memnun değildi. Onlar için yabancı, bulanık ve tehlikeliydi. Öyle de zaten. Ama ona rağmen mesleğimi seviyorum. Bu bir çelişki. Bu mesleğin iyi tarafı çelişkileri sevmeyi öğrenmek. Çelişkileri seviyorsunuz, çünkü kafaları açıyor, düşünceleri özgürleştiriyor ve kompleksliliği aşmanızı sağlıyor. Bu sözü Herbert Fritsch’den aldım. Arkamda bu müzik çalarken konuşmama nasıl devam edeceğimi düşündüğümde deliriyorum ama bana konuşmama devam etme özgürlüğü sağlayan özgüvenimle devam ediyorum. Çünkü ‘benim’ özgürlüğüm her zaman başkalarının özgürlüğü anlamına gelmiyor. Bu Rosa Luxemburg’dan bir alıntı. Ve bizim filmimizin İngilizce adı da ‘Vardım, varım, var olacağım!’ Bu da Rosa Luxemburg’dan bir alıntı, öldürülmesinden bir gün önce yazdığı yazıyı bu cümle ile bitirmişti. Polonya’dan Almanya’ya gelebilmek için sahte evlilik yapmıştı. Evet Almanya’ya gelmek istiyordu. Bunları söylemek zorundayım, çünkü şu an burada (Almanya/Bavyera) olanlara (mültecilere yapılanlara) dayanamıyorum. Dileğim 2000’li yılların anlamının değişmesi. Bu sefer kahverengiler (Naziler) değil dostluktan yana olanlar kazansın. Herkese teşekkür ediyorum.

Anne Ratte-Polle’un konuşmasını Semra Çelik Almanca’dan çevirdi. Video haber için TIKLAYIN.