Keşke diyorum, hastanede yoğun bakım servisinde olsaydım, görev tanımım belli olurdu; işimi yapardım. Birinci basamak sağlık hizmeti bir salgını önlemede en etkin yer olmalı ama biz buna hazırlıklı değildik maalesef. Bakanlık da değildi.

Birçok işin arasında birinci basamak sağlık hizmetleri, koruyucu hekimlik adına bu işe de harika bir çözüm getirecektir inanıyorum. Bizler bulunduğumuz yerden, çıkarılan genelgelerle ne yapacağımızı kestirmekte zorlanıyoruz.

Salgının yayılmasını azaltmak için herkese rapor yazasım var, gereksiz işlemler için insanları ASM’ye sokmayasım var ama sadece bize ulaşabilecek riskli olası tanıyı da tespit edip izleme yapılabilecek yerdeyiz biz.

Bu arada acil olmayan bebek izlem, aşı, gebe izlem gibi işleri de askıya alasım var, onlara bulaşı önlemek adına.

Ama bilemiyoruz ne zamana kadar bu teyakkuz hali sürecek? Evet bazılarımız daha dingin sakin ve beklemede kalma, emir verilince yerine getirme taraftarı. Bir kısmı da benim gibi daha proaktif. Bir hekim olarak bize genelge ile bildirilmese de inisiyatif alarak, salgının yayılmasını önlemek için elimden ne geliyorsa yapmak istiyorum, “Bir kişiyi bile bulaştan uzak tutsam yeter” diye. Sokaklara çıkıp elime megafon alıp bağırasım var, kahvelerin kapatılmasıyla sokak köşelerine birikmiş üçerli beşerli insan öbeklerine seslenesim var; “Evinize gidin ve evinizde kalın!”

Ama bir taraftan da deli gibi korkuyorum. Hemşirem de tıbbi sekreterim de korkuyor. Kendisi hasta olmaktan korkuyor, evine virüsü taşımaktan korkuyor. Yarın daha karanlık bir tabloya uyanmaktan korkuyor.

İzinlerin hepsi iptal. Emzirene gebeye bile. Tüm dünyadaki Covid-19 ölümlerinin yüzde 10’u sağlık çalışanı. İşte tam da bu nedenle sağlık çalışanlarının dediklerini yapmalısınız.
Sağlık Bakanlığı zor bir işi halletmeye çalışıyor, haliyle zorlanıyor. Çin zorlandı, İran zorlandı, İtalya zorlandı, Fransa zorlandı... Pek tabii biz de zorlanacağız. Sağlık personeline koruyucu sağlık ekipmanı verilemiyor. Gelen sayıyla geliyor ve yetersiz. Ümit ediyorum bu sorun kısa zamanda çözülecek.7

‘AMAAAN BANA BULAŞMAZ’ DEME

Bulaşıyı en aza indirmek için elimizi taşın altına sokacağız. Gelmiyor diye maskesiz oturmayacağız, şartları zorlayacağız. Dernekler bağış hesapları açtılar, kendi maskemizi dezenfektanımızı kendimiz alacağız artık.

Dönem şikayet, inat, küslük dönemi değil! Çok ciddi bir sağlık sorunuyla uğraşıyoruz.

Bu, evinizde kanser olan bir hastayla yaşamak gibi değil, saatli bir bombayı kucağınıza taşımak gibi bir şey! Hijyen kurallarına kesinlikle uymalıyız, sağlıkçıya bir kez daha hak ettiği saygıyı vermeliyiz. Kendi ailesini başkalarına emanet edip görevi başında can kurtarmaya çalışan tüm meslektaşlarıma selam olsun! “Madem ben hastayım sen de ol” deyip kolluk kuvvetlerine, sağlık çalışanına tüküren o kişi ise TCK’nin uygun maddesi kapsamında özürsüz ertelemesiz gözaltında karantinaya alınmalıdır.

Hastaların umurunda bile değil. Pek çoğu “Hadi şunu yapıver de gideyim, zaten eve kapanacağım söz ama sen şu işi bir hallet”, “Ee madem yapmayacaksınız neden randevu veriyorsunuz?”, “Biz de vatandaşız bu da bizim işimiz halledin işte!”, “Hastaneye gitsem vermezler şimdi sen yapsan olmaz mı?”, “Hastaneye gittim rapor vermedi ben sadece rapora geldim”, “Eczane sadece birer kutu veriyor ilaçlarımı hadi sen 3 aylık yaz”, “Eczane raporlu ilaçları veriyor da bir de ağrı kesici yazdıracaktım” gibi taleplerle geliyor. Sanki Covid-19 salgını sadece benim sorunum.

Hepimiz risk altındayız. Hepimiz aynı sorunun paydaşıyız. Evet raporlu kullandığınız ilaçlarınızı 1 aylık alacaksınız. Evet, her şeyine bir bakıverin kan tahlillerinizi bir süre yaptırmayacaksınız. Evet, evde ilaç stoğunuzu doldurmak için ilaç yazdıramayacaksınız!

Sahadaki bulaşıyı en aza indirebilmek için evinizden mecbur kalmadıkça sokağa çıkmayacaksınız, kalabalık alanlara girmeyeceksiniz.

Maske, eldiven stoklarını tüketmeyeceksiniz. Marketleri boşaltmayacaksınız. Evinizde oturacaksınız. Ki biz de işimizi yapalım.