Xiaomi işçisi kadınlar fabrikalarındaki ücretlerin düşüklüğü, zorunlu mesailer, maaş kesintileri, her durumda tutanak tutulması, tuvalete gidiş gelişlerinde bile denetleme olması, mola konusundaki sıkıntıları nedeniyle sendikaya üye oldular ve işten atıldılar. Direnerek Türk Metal Sendikasını fabrikaya soktular. Bir Ford işçisi olarak ben de kendilerini hem tebrik ediyor hem de bazı konularda onlara aynı sendikada örgütlü bir işçi olarak uyarıda bulunmak istiyorum. Sendikalı olmak her halükârda sendikasız çalışmaktan tabii ki iyidir, fakat Türkiye'de sendikalar bürokratik duvarlarla çevrili.

Bizler aynı zamanda hem fabrikalarda hem evde, hem de sokaklarda kadın olmaktan kaynaklı sorunlar yaşıyoruz. Bu kadar ağır çalışma koşullarının, kadınların cinsiyetlerinden ötürü ayrımcılığa maruz kaldığı, iş yükü altında ezildiği bir sektör olan metal sektöründe daha özel işler yapabiliriz. Toplu sözleşme süreçleri özellikle bizim sektörümüz için oldukça önemlidir. Ama esas belirleyici nokta işçilerin sözleşme süreçlerinde söz sahibi olmasından geçer.

Biz metal işçileri olarak sözleşme süreçlerine ne kadar dahil olur, ne kadar kendi sözümüzü söyleyebilirsek bir diğer metal fabrikasındaki kardeşimizin de çalışma koşullarını değiştirme olanağımız olur. Ford’da da, Xiaomi’de de kendi birliğimiz, birbirimize olan güvenimiz, kendi taleplerimiz ve görünürlüğümüz olmalı. Bu olmadığı sürece sendikalı olmak sadece kâğıt üstünde olan, sendikacıların insafına kalmış bir durum oluyor.

Yaşadığımız en küçük sorunda dahi sendikayı adım atmaya zorlamamız gerekir.

“Nasıl olsa sendikalı olduk” deyip bitti gözüyle bakmamak gerek. Sendikalı işçilerin yaşadıkları sorunları iyi görmek, buralarda benzer zorluklara düşmemek için birlikte hareket etmenin önemine tekrar dikkat çekmek isterim. Xiaomi işçileri olarak sizler de kendi talepleriniz etrafında birleşmeli hem işvereni hem de sendikayı bu bakımdan harekete geçirmelisiniz. Biz metal işçileri ve sendika üyesi kadın işçiler olarak taleplerimizi haykırmadıkça, bir arada omuz omuza durmadıkça kazanım elde edemeyiz. Biz kadın işçiler sadece 8 Mart'larda çiçek verilenler değil, bu hayatı üretenleriz. Bu hayatın yarısıyız.

Fotoğraf: Unsplash