E.A. iki çocuğu engelli, eve bağımlı bir anne.

Bu durumdan dolayı dışarı pek çıkamıyor. Bütün zamanını çocukları alıyor.

Komşularının davetine gidemeyince onun için şöyle söylüyor: "O nasıl gelsin bizimle oturmaya? Onun önünde bir cenaze var, nasıl da bırakıp gelsin? Komşularının bu söylemi E.A.’da büyük bir travma yarattı. Çocuğu hakkında cenaze diye konuşulması, onun insanlarla ve toplumla olan iplerini koparttı. Sosyal hayattan uzaklaşmasına, dışarıyla olan bağlantısını kesmesine neden oldu.

İnsanların engelli ailelerine karşı bu tutumu, engelli ailelerinin kendi kabuklarına çekilmesine neden oluyor. Neredeyse birey olarak da yok sayılacaklar.

E.A. özel durumundan dolayı evden çıkabilen bir kadın değil. Belki bu tür tepkilerle karşılaşacak diye bundan sonra hiç çıkmayacak.

Toplum olarak ailelerin bu durumunu güçleştirmemeliyiz. Toplumda uzaklaşmalarını değil, sosyal hayata katılmalarını sağlamalıyız.

Fotoğraf: Canva Pro yapay zeka görsel oluşturma aracı ile oluşturuldu