Merhaba,

Ben 40 yaşında bir sağlık işçisiyim. Yaşamın zorluklarının her gün artarak katlandığı günleri yaşamak umudumu kırıyor. Oğlum 5 yaşındayken eşimden ayrıldım ve 5 yıldır pek çok sorunla yalnız baş etmek zorunda kadım. Tüm bu sorunların üstüne bir de deprem yaşadık. Cana değil mala gelmiş olsa da yaşanan sorunlar az değildi.

20 yıldır SSK’lı çalışıyorum. Aylık kazancımı hesap kitap yaparak harcamak, çocuğumun eğitim birikimini yapmak gibi hayallerim vardı. Üstelik oldukça sıradan bir beklenti… Asgari yaşam sürmeye çalışırken deprem afeti ile yaşamı yeniden kurmam gerekti. Olacağı beklenen bir doğa olayı neden afete dönüştü ki? Önlenemez miydi?

Ailemin büyük uğraşlar sonunda aldığı ve henüz bir yıldır oturduğumuz dairemiz hasarlıydı ve boşaltılıp yıkılması kararı çıktı. Asgari ücretle çocuğumla kiraya çıktık. Tam düzenimizi kuruyoruz derken sil baştan oldu her şey.

Bir de seneyi devriyesini tamamlayan Kovid-19 pandemisi nedeniyle kapanan okullar çocuğumun dünyasında da pek çok soruna sebep olmuştu. Tanıdıklar, dostlar sağolsun psikolojik olarak destek verdiler.

Gördüm ki benim büyüdüğüm günlerden çok uzak şimdi yaşam. Hem de çok pahalı. Dayanışma güzel ama keşke devlet ilk günden sorunlarımıza el uzatsaydı, barınma ihtiyacımızı kendi çabalarımızla çözmek zorunda olmasaydık. AFAD’ın yardımlarını almak bile bir sürü bürokrasi gerektirdi ve de geç ulaştı…

Oturduğum evin kirası 1400 TL. Asgari ücretle kirayı ödemek ve geçinmek zor. O yüzden hasar gören evimin yıkımını bekliyorum. O zaman 1100 TL kira yardımı almaya başlayacağım.

Ayrıca yıkılan evimin yerine yapılacak yeni ev ise hem metrekare olarak daha küçük olacak hem de 180 bin TL ödeme yapmama gerekecek. Bu nasıl bir deprem yardımı? Deprem vergileri bunun neresinde? 

Fotoğraf: Evrensel