Feride Daşkın. Evli iki çocuk annesi, 20 yıllık sınıf öğretmeni. Ailesiyle birlikte Kayseri’de yaşıyor. Mesleğini çok seven ve öğrencilerini çocuğu gibi gören Feride 7 Şubat 2017 tarihinde ihraç edilmiş. İhraç edildiğini eşinden öğrenen Feride Öğretmen öğrenme anını ve yaşadığı ilk duyguyu şöyle anlatıyor: “Çok erken yatıyorum erken kalktığım için. Saat 23.30’da eşim geldi odaya, ışığı yaktı ben de uyandım yüzü farklıydı ‘Bir şey mi oldu?’ dedim. Biri öldü sandım ben, bana söyleyemiyor diye düşündüm. ‘Biraz içeri gelir misin?’ dedi bana. Kalktım, ben hâlâ bir ölüm haberi duyacağım düşünüyordum, ‘Bir şey söyleyeceğim ama sakın üzülme’ dedi, ben masaya oturdum bilgisayar ekranı açık, o görmüştü ‘ihraç olmuşsun’ dedi. Önce şaka yaptığını sandım, ‘Şaka yapıyorsun’ dedim ekranda ismimi gösterdi. O an ilk aklıma gelen ‘Yarın ben çocuklara ne diyeceğim?’ oldu, ‘Çocuklar ne yapacak şimdi’ 2 buçuk saat oturdum sandalyeden kalkamadım o şokla. Bizim gibi insanların her zaman her şeye hazırlıklı olması gerekiyordu ama yani daha önce bir uyarı almışlığım herhangi bir soruşturmam yoktu. İhraç olacağımı o zamana kadar düşünmemiştim. Hazırlıklı değildim yani bu sürece.”

‘HER GÜN OKULA ÖĞRENCİLERİMİ GÖRMEYE GİTTİM’

“Ertesi gün aynı saatte okula gittim, sınıfa girdim çok duygusaldım ama çocuklara bir şey belli etmemeye çalıştım. Onlardan ayrılacağım için çok üzüntülü olduğunu anlattım, anladılar onlar da. Şunu dedim öğrencilerime; ‘Sizin öğretmeniniz hırsızlık yapmadı, namussuzluk yapmadı her zaman onurluydu ve onurlu bir şekilde beni görevimden aldılar’. O anda bazı çocuklar ağlamaya başladı. 4. sınıf okutuyorum ve 20 yıllık meslek hayatımda ilk defa 4 sınıfa kadar aynı sınıfta devam etmiştim. Kimisi ihracın ne olduğunu anlamadı, çok şaşkınlardı. ‘Önünde sonunda yine sizin yanınızda döneceğim. Bu süreçte haklıyı haksızı asla ayırt etmeyecekler, etmediler’ dedim, onların anlayabileceği şekilde anlattım. Çocuklarımdan ayrılmak benim için de çok çok acı oldu. Her gün öğlen okula onları görmeye gittim onlar mezun olana kadar, karnelerini dağıttım, bire bir görüştüm hiçbir şekilde okuldan uzaklaşmadım. Okulun içine girmedim ama okulun dışında hep onları bekledim, hep yanıma geldiler o süreç gerçekten kötüydü.”

Feride Daşkın/Fotoğraf: Kişisel arşivi 

‘MANEVİ ZORLUĞU ATLATMAM ZAMAN ALDI’

İlk zamanlar manevi yönden çok boşluk yaşamış Feride Öğretmen. Sabah kalkıp kızını, eşini okula gönderirken krize girmiş. “O boşluk beni 1-2 yıl çok zorladı çok zor günler geçirdim. Kızımı okula bıraktığım zaman mesela dönüşte arabayı boşluğa doğru sürmek istiyordum direksiyonu bırakıp bağıra bağıra ağladığım çok oldu. Manevi zorluğu çok zor atlattım. Evin içinde çok hırçınlaştım. Arkadaşlarımla konuştuğumda kendimi çok eksik hissediyorum. 2 yıl sonra da profesyonel yardım aldım, çünkü üzüntümü yaşadığım sıkıntıyı çevrenden çıkarmaya başladım. Ama mesela şunu söylemek isterim eşim başka türlü bir insan olsaydı ben bu süreci kolay kolay atlatamazdım. Atlattığım zaman da kendimi çok yıpratmışım, çok üzmüşüm dedim. Bu sürece daha farklı atlatabilirmişim. Ekonomik yöne de gelince bir şekilde eşim çalıştığı için hayatımızı çevirebildik. Tabii ki önceki gibi değildi hayat. Marketleri geziyordum indirim kovalıyordum mesela, uygun olanı arıyordum, daha çok bakıyordum etrafındakileri de daha çok gözlemler oldum. Bir de bu süreçte eşimin ihraç edilme tedirginliğini de yaşadık. Oğlum okuyor, kızım okuyor başka bir gelirimiz yok!”

‘İHRAÇ EDİLDİM AMA NİYE? GEREKÇE HÂLÂ YOK!’
“5 yıl geçti üzerinden. Bir kere ben bu düzende adalet olmadığını biliyordum. Şu süreçte hele bizim gibi insanlara adaletin hiç kalmadığını daha iyi gördüm. Ben ihraç oldum sadece ismimi gördüm, ihraç edilme gerekçesi neydi, bu yok mesela. Dışarıda evimin etrafında polis görüyorum, ‘Acaba bana bilgi vermeye mi geldiler’ diye düşünüyorum; soruyordum ‘Kimi arıyorsunuz, kimin için geldiniz’ diye. Mahalle polisiyim bilgilendirme için geldim, binaları geziyorum’ diyor. Bense bana bilgi vermek için geldiğini düşünüyordum ya da farklı bir numara aradığı zaman Milli Eğitim'den ya da OHAL Komisyonundan beni aradıklarını düşünüyordum. İyice paranoyak olmuştum, OHAL Komisyonuna günde en az 15 kez bakıyordum. Bir sürü dönenler oldu mesleğe OHAL komisyonunda bekleyen hâlâ 15 bin dosya var. Bu dosyalardan biri de benim dosyam. OHAL Komisyonu masasında en son dosya benim herhalde diyorum.” (Gülüyor)

‘15 YILLIK ARKADAŞLARIMI TELEFONUMU ENGELLEDİ’

İhraç edilmesi sonrası okuldaki bazı öğretmenler tarafından dışlandığını, uzun yıllardır arkadaş olduğu insanlaın onunla iletişimi kestiğini dile getiren Feride Öğretmen için bu da süreç açısından önemli bir gösterge olmuş. “Okulda Eğitim Sen’li olup aktif olan 7-8 öğretmen vardı. Bu öğretmenler bile beni terörist olarak gördükleri için, ‘Bizim paramız buna gitmesin’ diye sendikadan istifa etti. Benim herhangi bir soruşturmam yok, bir uyarım yok. Beni direkt terörist olarak ilan ettiler, görünce yollarını çevirdiler. 15 yıllık arkadaşlarım telefonumu engelledi, bize de zararı olur, diyerek. Okulda benim ihraç edilmem çok büyük şaşkınlıkla karşılandı. Kimse benim ihraç edileceğimi beklemiyordu. O nedenle öğretmenler bile korkularından birbiriyle konuşmaz oldu. Ancak Sendikadaki diğer arkadaşlarımdan, mücadele arkadaşlarımdan, ailemden, akrabalarımdan çok destek gördüm.”

‘HAK ETTİĞİMİZ GÖREVİMİZE GERİ DÖNECEĞİZ’
Feride Öğretmen son olarak şunları söylüyor: “Bu süreçte kendimi hayatın daha bir içinde hissettim paylaşmayı da gördüm ekonomik sıkıntıya da gördüm. Bu süreç gelip geçici, bu süreç önünde sonunda bitecek ve bizler hak ettiğimiz görevimize geri döneceğiz, bunu kimse engelleyemeyecek. Mücadelemiz devam ediyor. Kendimizi yıpratmayarak mücadeleye devam ederek bu süreci atlatacağız, biz kazanacağız.”

Fotoğraf: Evrensel

Dosyamızın tamamı için TIKLAYIN