19 yıldır AKP yönetiminin olduğu Mamak Belediyesi’nde çalışan işçiler seçimlere dair ne diyor? Ne düşünüyor?

Kadınlar 14 Mayıs seçimlerini konuşurken nasıl bir ülkede yaşamak istediklerini, bir cumhurbaşkanından beklentilerini daha çok konuşmaya başladılar.

‘Depremde, selde, yangında ‘Siyaset yapılacak zaman mı?’ diye susturmaya çalışıyorlar bizi. Vatandaş olarak siyasete katılmak zorundayız’

İş arkadaşlarını trafik kazasında kaybeden işçiler, arkadaşlarının cenazesine gitmek istediklerinde patronun üretimi durdurmak istememesi nedeniyle engellenmişler. Kararlılıkları engeli aşmış.

Biz var ediyoruz bu ülkeyi, o yüzden gelen kim olacaksa olsun halkının yararına iş yapsın, artık yeter. Hatay yine eski haline dönecek, yaralarımız sarılacak.

Mata işçisinin kazanımı birçok fabrikaya umut verecek ve bu daha fazla işçinin talepleri için mücadele etmesine zemin oluşturacak. Ancak bu beklemekle, izlemekle olmaz.

Salcomp işçileri: 1 Mayıs seçim dolayısıyla da önemli ve bütün işçilerin birlik beraberlik içerisinde o gün o alanda olması gerek.

Adana’da Mar&Bit Konfeksiyon patronunun fabrikayı kapatarak işçilerin alacaklarını gasbetme girişimine karşı mücadele eden ve kazanan kadın işçilerden Nurten Yiğit yazdı.

Ayla’ya yardımcı olmak istediğimizi, gerekirse dava açıp takipçisi olacağımızı belirttiğimizde ailesinin ve eşinin baskılarından çekindiği için şu an bir şey yapamayacağını söyledi.

Dudullu Organize Sanayi’de 600 işçinin olduğu fabrikada çalışan kadın işçiler depremzedelerle dayanışma için varını yokunu ortaya koydu: “Hükümetin gerçek yüzünü gördük…”

DEÜ Tıp Fakültesi Hastanesinde 1300 işçiyi kapsayan toplu iş sözleşmesi işçiler açısından önemli kazanımlarla sonuçlandı. İşçiler TİS sürecindeki deneyimlerini yazdı.

Emzirme hakkımız, emzirme için özel oda ve izin talebimiz, regl iznimiz, ücretsiz kreş, gündüz tek vardiyada çalışma, 8 Mart ve 1 Mayıslarda ücretli izinli sayılma taleplerimizin lafı bile edilmiyor.

Bakırköy Belediyesi, deprem bölgesiyle dayanışma gösterdiğini söylerken Bakırköy’de ihtiyaç sahiplerine, engellilere, yaşlılara, kreşlere verdiği hizmeti aşevi hizmetini kesti.

Yeni baharların umudu yeşeriyor. Bu umutla gidiyoruz 1 Mayıs’a. Hırs ve kâr uğruna günden güne soframızı boşaltanlara karşı gidiyoruz...

Maden işçisi eşi Esperanza’nın anlatıcısı olduğu film, Meksika kökenli işçilerin beyaz işçilerle eşit haklara sahip olmak ve iş güvenliği gibi taleplerle ilan ettiği, aylar boyu süren grevi anlatıyor.

Özel Sektör Öğretmenleri Sendikası’na üye bir öğretmenin sendikanın işyerlerindeki etkisini anlattığı bu mektup, ‘olmaz’ denilenin emekle nasıl olur hale getirildiğini de ortaya koyuyor.

Çoğu iş merkezi olan, sonrasında okula (!) dönüştürülen kolejlerde uzun saatler, asgari ücrete ve güvencesiz bir şekilde çalışmayı kabul etmek zorunda kalıyor diplomalı işsiz öğretmenler…

Dünyada kadınların hak ve özgürlük mücadelesi günden güne yeni boyut kazanıyor. Kadınlar otoriter hükümetlere ve devletlerin hak gasplarına karşı sokağa çıkıyor.

Bu köprü sadece yardımları toplamak ve ulaştırmak için kurulmadı, örgütlü bir dayanışmayı sürekli kılmak, bir daha bu acıları yaşamamak için yeni bir hayatı kurmanın olanaklarını yaratmak için kuruldu

‘Hava yağışlı, yerlerde kar vardı. Sokaktaki insanların çaresizliği, çocukların ağlama sesi hâlâ gözümün önünden gitmiyor.’