Annemizden gördüklerimizi mi uyguluyoruz farkında olmadan? Mesela benim annem babama karşı çıkmazdı, bir iki dayak yemişliği de vardı ama gene de “Allah benim canımı ondan önce alsın” derdi. Arkadaş ne aşk bu?! Ama hepimiz biliyoruz ki kadınlarınki aşk filan değil yahu; biçarelik, yalnızlık ve öğrenilmiş kendi gücünü bilmeme, kendini tanımama ve eşitlik bilincinin olmaması. Hadi yedi göbek sülaleyi tarayalım, o yedi göbeğin tüm kadınlarının mirası aynen bizim bilinçaltımıza yer etmiş. Ahh anam ah biraz tuttuğunu koparıp bize de örnek olaydın ya (sadece bu konuda, yoksa annem güzel yürekli bir insan...)

Peki nedir yahu yedi göbektir bu kocalarla bitmeyen derdimiz?

Bir kendime bakıyorum, bir yedi göbeğe... Aklımda madde madde sıralıyorum. Üstelik benim “fazladan” maddelerim de var ha yedi göbek kadınlarınkiyle kıyaslandığında... Neden derseniz... Allah başka dert vermesin, benim koca bir de feminist ve solcu! Maddelerin fazlalığı bundan...

Madde 1 - Regl öncesi sendromu öküzlüğü: Şimdi aslında bu maddeyi azıcık kitap okuyan, iki dergi karıştıranın bilmesi lazım. Beklentim küçücük; ne olur biraz alttan al yahu! Ama yoookkk. Gariban olan o! Patronu da onu çok eziyor, ne yapsın, o da hıncını benden alacak tabii...

Madde 2 - Hem ev işçisi, hem fabrika işçisi (çoğaltın bu örnekleri) olarak eve geldiğinde yapılması şart olan ev işlerinin paylaşımı, daha doğrusu paylaşılamaması: Tabii sözde eşitiz, her yerde ne kadar eşitlikçi olduğunun reklamı gırla... Ama iş başa düşünce “Ne de olsa beyimiz bu işleri beceremez, hep daha önemli işleri vardır uğraşacak!”

Madde 3 - Çocukları büyütürken alınması gereken sorumlulukların paylaşıl(ama)ması: Ama canım beyimiz gezdiriyor ya çocukları, bir baba olarak çocuklarıyla ne kadar da ilgilendiğinin en “kamusal” reklamı! Üstelik zaten çok yoruluyor, hem zaten çocuğun yaşadığı her sıkıntıyı biz analar çözebiliriz ancak, çünkü Freud öyle demiş. Okumuş cahilin hali de derdi de bir başka...

Madde 4 - Eve giriş çıkışlarıma karışmaz ama çocuk büyük olay: Neden? “Ama canım, çocuk sensiz uyumuyor ki? Onun gelişimi için senin yanında olman çok önemliğğğğ”...

Madde 5 - Zurnanın zırt dediği yer cin-sel-lik: “İnsanoğlu” çok eşli kardeş, ona var bize yok, hani varsa da çaktırma -Allasen bundan ne buldum da başkasını düşleyim ya da isteyim- Kapitalizm yemiş bitirmiş, aşk meşk yok, inanmayın öyle şeylere (burası gerçek), kadın milleti gündelik hikayesini yatağa devşirir, yalan yok bir ayın içinde bir hormon vakti yeter de artar bile (öyle olmayaydı iyiydi tabii...)

Neyse; saat iki olmuş, horultular apartmanı inletmekte... Sabah yüzünü görmezsek iyi, yoksa yatağı boşlayan kadın, kocanın triplerine dayanmak zorunda, bunun sonu senin psikolojik problemlerine kadar dayanır. Neyse ki işe geç kalmış beyimiz.

Ah canımlar ah, ben artık “feminist” erkeklerden kaçar oldum.

Beni babam anlamamış, amca dayılar anlamamış, erkek kardeş, abi anlamamış feminist koca mı anlayacak! Ha bir de devlet baba var, onu hiç saymıyorum bile...

Kurbağayı yanlışlıkla mı öptük, yoksa hadi insan içine karışsın garip diye mi bilemedim ama boşanmak fikri de pek cazip gelmedi bana. Hani “feminist” ve “solcu” olunca beyimiz, belki de “Daha olmamış bu, biraz daha öpeyim” mi dedik nedir, çıkış yolunu bulalım derken kuyruğunu kovalayan kediye benzedik.

At sırtındaki Amazonları da çok tasvip etmiyorum, ne o öyle erkek çocuklarını öldürmek, daha iyi ok atmak için memenin birini kesmek filan...

Neyse; diyeceğim odur ki çaremiz toplumun bize yüklediği erk tipin yandaşı olmaktan kurtulmakta... Bozuk düzenin çarkını kırmakta...