Suriye’deki evi, okulu ve tüm geçmişi uçaklardan atılan bombalarla yerle bir edildikten sonra eğitimi ve hayalleri yarım kalan Suriyeli Diğlvin Ali, Türkiye’de evden dışarı çıkamadığı bir yılın ardından kendisini ressam olarak hayal edip hayatını değiştirmeye karar verdi. Dğilvin, bugün içinde biriken tüm duyguları tablolara çiziyor.

Dğilvin’in başarı hikayesinde ona yeteneklerini geliştirecek imkanları sağlayan Seyhan Belediyesi Kadın Dayanışma Merkezinin önemli bir yeri var. Seyhan Belediyesinin hayata geçirdiği programlarda yerli ve mülteci kadınlar yan yana kurs görüp empati kurabiliyorlar. 8 yıl önce en güzel yıllarını yaşadığı Şam’ı terk etmek zorunda kalan Diğlvin Ali de hayatını değiştirmeye karar verip, Kadın Dayanışma Merkezinde resim ve seramik yapmaya başlayan kadınlardan biri.

26 yaşındaki Diğlvin, doğuştan görme engeli yaşıyor, uzağı görmekte güçlük çeken Diğlvin, “Işıklı ortamda durmakta zaman zaman zorlanıyorum. Gözümdeki engel nedeniyle okul hayatım zor geçti. Liseye geçtim ve savaşın ilk adımları başladı” diyor.

‘NEREYE GİTSEK SAVAŞ VARDI’

Savaşta bombardımanlarda evlerini terk etmiş ailesiyle Diğlvin, “Birçok insan kaçmaya mecbur kaldı. Otobüslerle sınıra kadar geldik. 20 gün sınırda kaldık. Annem hasta, babam yaşlı olduğundan Türkiye’ye girerken tereddüt edip geri döndük. Sadece büyük abim Adana’ya geldi. Bahçelerde çalıştı. Biz 1 ay Haseki’de kaldık ve bombalar devam edince çaresiz kalıp yeniden sınıra geldik” diye anlatıyor o günleri..

OKULA DÖNÜŞ ÇABALARI OKULA DÜŞEN BOMBA İLE YOK OLDU

8 yıllık sürede iki kardeşi evlenmiş, ikisi Almanya’ya, evli olan ablası Suriye’ye dönüce aile dağılmış. Diline, kültürüne, insanlarına yabancı bir ülkede bir yıl boyunca dışarı çıkamayan Diğlvin, “İlk geldiğim zamanlarda kimseyi tanımıyordum. Uzun süre sonra evden çıkmak zor geldi. Bir yıl sonra ‘Artık dışarı çıkmalıyım’ dedim” diyor. Bir yıl sonra eğitimini tamamlamak için Suriye’ye dönüyor, üniversiteyi kazanıyor. Felsefe bölümünde okuyan Dilğvin devam ediyor: “Bir gün sınava gittiğimde okuluma bomba geldi. Oradan nasıl kurtulduğumu bilmiyorum.”

‘KENDİMİ GELİŞTİRMEYE KARAR VERDİM’

Türkiye’de bir tekstil atölyesinde çalışmaya başlayan Diğlvin, 4 yıl çalıştıktan sonra hayatını değiştirmeye dair ikinci bir adım daha atarak işten ayrılıp arkadaşlarından duyduğu Kadın Dayanışma Merkezine gitmiş. “Resim yapmak hobimdi. Kendimi ressam olarak hayal ettiğim için kendimi bu alanda geliştirmek istedim” diyen Diğlvin, bugün hayaline kavuşmuş ve Merkezin atölyelerinde ürettiği eserlerine değer veren kişiler kendisine ulaşıp eserlerini satın alıyor

‘KENDİ ATÖLYEMİ KURMAK İSTİYORUM’

Savaşın yarattığı yıkım ve yabancılık dışında Diğlvin’i gözü ile ilgili yaşadığı sağlık sorunu da olumsuz etkilemiş. Diğlvin, bu zorlukla da mücadele ederek resimlerini çiziyor. Merkezde resim dışında seramik ve sabun yapımını da öğrendiğini anlatan Diğlvin, dün evden çıkamazken bugün hayallerine kavuşup bir de üretimin içerisinde olmaktan çok mutlu. Diğlvin’in ve diğer kadınların ürettiği ürünler bugünlerde TÜYAP fuar alanında satışa çıkarılıyor. Hayalinin bir gün kendi resim ve seramik atölyesinde yeni eserler yaratıp öğrenciler yetiştirmek olduğunu anlatıyor.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül