Pazarda fiyatlar bir türlü düşmüyor. Market fiyatları deseniz çok daha pahalı. Hem ekonomik krizin hala etkisini sürdürdüğü hem de pandemiyle birlikte yoksulluğun daha da arttığı bu dönemde bir semt pazarına gidiyoruz. Esenyurt'un İstiklal Mahallesi'nde kurulan bir semt pazarında kadınlara pazar fiyatlarını sorduk. Ellerindeki poşetler en fazla 4-5 tane ve yarısı boş. Bayram üzeri olması nedeniyle çocuğu olan kadınların en çok giysi tezgahlarının önünde toplaşıp, tezgah sahibiyle pazarlık yaptığı bu pazarda da memleketin diğer yerlerinde olduğu gibi durum hiç iç açıcı değil.

Pazarın girişinde karşılaştığımız bir kadın şöyle anlatıyor; "Pazarda fiyat hiç düşmüyor, hala aynı pahalılıkta. Giysi desen o da aynı, onu hiç alamıyoruz. Bu koronadan sonra biraz daha düşmeliydi. Korona yüzünden bir sürü insan işsiz kaldı, ee şimdi ihtiyaçlar daha da artıyor. Şu an biber 4 lira misal, asgari ücretle geçiniyoruz, garibana günah değil mi?"

'ÇOCUĞUMA KIYAFET ALABİLMEK İÇİN 20 LİRAM VAR'

Sohbetimizi gören başka bir kadın yanaşıyor yanımıza, başlıyor veryansın etmeye: " Çalışmayan bir sürü insan var, 'yardım veriyoruz' dediler. Kaç kişi alabildi yardımı? 100 lira ile geldim pazara, 20 liram kaldı, bak elimde kaç poşet var, ne alabilmişim? Bir dolap dolar mı bununla?" Pazarın biraz daha iç kısımlarında kıyafet satan tezgahların önüne doğru yöneliyoruz. Genelde çocuklu kadınların yanaştığı tezgahlar... Avucuna sıkıştırdığı parasını çok göstermemeye çalışsa da tek bir kağıt para olduğu belli oluyor. Çocuğuna aylardır kıyafet almadığını, kıyafetlerinin küçüldüğünü söyleyen bir kadınla sohbet ediyoruz. Elinde tuttuğu 3-4 yaş kıyafetlerinden birini gösterip "Valla buna 45 lira dedi ama çok pahalı. Sebze meyve için param zaten yok, çocuğun üstü başı küçük geliyor ona bir şey alabilmek için de 20 liram var." deyip uzatıp gösteriyor avucundaki 20 lirayı..

'ESKİDEN ÇANTAYI DOLDURUYORDUK, ŞİMDİ 2-3 GÜNLÜK YEMEKLİK ALABİLİYORUZ'

Başka bir kadın daha yanaşıyor elinde 3-5 poşet ile yanımıza.. Ona da soruyoruz pazar fiyatlarını. "İnsanlar emekli maaşı ile geçiniyor ama çok zor işte. 100 lirayla çıkıyorum 4-5 parça alıp eve gidiyorum, bu hafta da biraz şeftali alabildim o da hamileyim diye. 2 kızım var, çalışmıyorum. Eşim çalışıyor, asgari ücret alıyor onunla geçinmeye çalışıyoruz. Ekonomi hiç iyi değil, millet çok kötü durumda hiç iyiye gitmiyoruz. İki çocuk okutuyorum. İstanbul gibi bir yerde hele çok daha zor. Yabancı ülkelerden buralara gelip tatil yapıyorlar, paraları değerli. Biz hiçbir yere gidemiyoruz. En son 5 sene önce tatile gittim o da günübirlik Silivri'ye tatil denemez, mecburen çocuklar sıkılmasın evde diye gittik."

Pazarın çıkışında gölgede bekleyen iki komşuya uzatıyoruz mikrofonumuzu. "2-3 günlük yemeklik alabiliyor herkes. Marketler zaten çok pahalı. Eskiden çantayı doldurabiliyorduk, bir fasulye aldım, biraz domates biraz da salatalık. Asgari ücretle çalışana Allah yardım etsin zaten. Artık bir kişinin çalışmasıyla bir ev geçinmiyor, anca 2 kişi çalışacak, o da ucu ucuna yetiyor zaten. Şimdi kredi veriyorlar insanlara, borçlandırıyor. Vermesin, böyle verecekse vermesin hiç."