Yaklaşık 2 yıl önce devlet teşvikiyle kurulan ve ‘başarı öyküsü’ diye ulusal basında yer alan Önsa Tekstil firmasında sorunlar bitmiyor. İlk açıldığında Şahmeran Tekstil şu an ise Önsa olarak devam eden işletmede yaklaşık 120 işçi çalışıyor. 3 aydır maaşlarını alamayan işçiler iş bırakırken maaşını alamadıkları için ustabaşıları da dâhil birçok işçi işten ayrılmış durumda.
İşsizlik sorununa çözüm olarak sunulan ve epey medyatik hale getirilen firmada işçiler kölece çalışma koşullarına maruz bırakılıyor. İş bırakma eylemine dair yaptığımız haber üzerine gazetemize ulaşan işçiler Önsa Tekstildeki sömürüyü anlattılar. İşçiler, iş bırakma eyleminden sonra nisan ayından beridir yatmayan maaşlardan cumartesi günü yattığını ve patronun geri kalan maaşların çarşamba günü yatacağının sözünü verdiğini söylediler.

‘1 AY BOYUNCA EVDEN YEMEK GÖTÜRDÜK’

10 ay önce yaşadığı köyden birçok hayalle gelen kadın işçi, İŞKUR’dan işe başladığı ilk 6 ay maaşlarının düzenli ödendiğini söyleyerek, “Sonra 3 ay üst üste maaş alamadık. İlk 6 ay para alıyorduk en azından. Köyden ilk geldiğimizde işe güvendik eşya aldık taksitle, şimdi ödeyemiyoruz. Kiralık ev tuttuk. Yani bir sürü sıkıntı ile boğuşmak zorunda kalıyoruz” diye konuştu.
Diğer bir işçi ise şunları söyledi: “ Mesaiye kaldığımız zamanlarda çay ve yemek verilmesi lazım ama verilmiyordu. Yetmiyormuş gibi ‘Çay zehir zıkkım olsun, hak etmiyorlar’ hakaretlerini duyuyorduk. Sadece bu da değil örneğin; 1 ay boyunca yemek verilmedi evden yemek götürdük patronlar bile gelip bizim yemeğimizi yediler. Emek harcıyoruz yemeğimizi paylaşıyoruz ama bize ‘Bu mallar neyi başarabilmiş ki’ gibi laflar ediyordu. Çayında, yemeğinde değilim ama bu muameleyi hak etmiyoruz. Bize saygı göstermek zorundalar.”

‘HASTANEDE PARMAĞIM KAPIYA SIKIŞTI DE’
Zara, LCW, Defacto gibi büyük firmalara üretim yapan firmada işçilere maaş bordrosunun bile verilmediğini aktaran işçi, “Kesintiler oluyor niye olduğunu bilmiyoruz. Zara’nın tek bir tişörtü 150 TL, 10 tane satsa 1 işçinin maaşını verir ama vermiyor. Makineye parmağımızı kaptırıyoruz, birçok işçi bu kazayı yaşıyor hastaneye falan götürülmediğimiz gibi bize hastaneye gidersen parmağını kapıya sıkıştırdığını söyle deniliyor. Nisan ayı maaşını temmuzda aldık 2 gün önce. İşten ayrılan birçok işçi oldu. Patronu tanıdığı için İstanbul’dan gelen hatta onunla aynı evde kalan işçi arkadaşlar vardı onlar bile bıraktı işi. Ustabaşıları ayrıldı kimse çalışmak istemiyor. Herkesin bir sürü ekonomik sıkıntısı var aylardır para alamıyor. Para vermiyor ama mesaiye kalın diyor. Hayallerim vardı işe girerken paramı alabilseydim tatile gitmeyi düşünüyordum ama zor köye dönüp çiftçiliğe devam edeceğim başka iş bulamazsam” dedi.