İstanbul Kartal'daki Karlıktepe Mahallesi 100. Yıl Ali Rıza Efendi Ortaokulunun önündeyiz. Yeni eğitim öğretim yılının ilk günü. Çocuklarını okula getiren veliler okulun etrafındaki alanlarda bir araya gelmişler sohbet ediyorlar. Buradaki kadınlara selam veriyor, çocuklarının beslenme çantalarına ne koyabildiklerini soruyoruz, bir veli poğaça aldığını söylüyor. Okul kantininde daha pahalı olan poğaçayı dışarıdan alıp çocuğunun çantasına iliştirmiş. Bundan bahsederken biraz çekiniyor, çocuğunun beslenmesi için sağlıklı ve dengeli bir öğünü ona sunmak istediği çok açık. Bazen de evde tost yaptığını söylüyor, okul kantininde satılan her ürün cep yaktığı kadar can da yakıyor, evde hazırlanan her öğün ne olursa olsun daha hijyenik daha sağlıklı diye düşünüyor.

Özel sektörden emekli olan bir anne yanımıza geliyor “İyi ki ev sahibiyiz” diyor yoksa bu ekonomik şartlarda geçinmenin çok daha zor olduğunun altını çiziyor, emekli maaşı ile geçinmeye çalışan anne kira ödeyemediği için şanslı hissediyor kendini.

İMZALAR ELDEN ELE
Okullarda bir öğün ücretsiz ve sağlıklı yemek için kadınların başlattığı mücadeleden bahsediyoruz. “Olur mu acaba? Mümkün mü?” diye düşünüyor kadınlar. Okul öncesi eğitimde bu düzenlemenin yürürlüğe girdiğinden bahsediyoruz. "O zaman biz de imza atalım ne kaybederiz" diyor kadınlar, alıyorlar föyleri elimizden, elden ele dolaşıyor imza föyleri...

Başka bir kadınla sohbet ediyoruz. Ücretsiz ve sağlıklı bir öğünün dahi kendilerini ne kadar rahatlatacaklarından bahsediyor Zeynep ve yetersiz beslenmenin her öğrencinin derdi olduğunu söylüyor. “Bir derdimiz daha var” diyor: Eğitim sistemini eleştiriyor. Kitapların içinin boşaltılarak çocukların gerici bir sisteme mahkum edildiğini söylüyor. Okulun ilk gününde çocuklara verilen eğitimin niteliğini tartışıyoruz bu sefer, her gün okula getirdiğimiz yıllarca eğitimi için emek verdiğimiz çocuklarımızın bu sistemde hiçbir bilimsel eğitim alamadıklarını dile getiriyor, bir imza da o ekliyor...

Fotoğraflar: Karlıktepe Ekmek ve Gül Grubu