İstanbul Sözleşmesi, işyerinde de şiddetin önlenmesi bakımından bir araç. İşyerinde kadına yönelik şiddet ve ayrımcılığın engellenmesi için esas olan ise işçi kadınların örgütlülüğü.

Kadına şiddet öldürme olaylarıyla en üst boyutuna erişiyor, peki en düşük ücretli, en korunmasız işlerde yoksulluğa mahkum olarak, üstüne üstlük cinsel tacize uğrayarak çalışmak?

Haklarını isteyen tekstil işçisi Meya Kara'yı darbeden patron özür diledi ve Kara'nın tüm alacaklarını ödedi.

Geçinebilecek bir ücret, haklarını kullanabilecekleri sağlıklı bir çalışma yaşamı, işsizlikten korkmadan çalışmak, örgütlenme hakkı, kendini güvende hissetmek, kendine zaman ayırabileceği bir hayat!

İşyerinde tacize uğrayan kadın işçinin şikâyette bulunması işten çıkarılmasına gerekçe olamaz. İşveren tacize karşı önlem almakla yükümlüdür.

Sermayenin niyeti malum; işçi pazarını kendince disipline etmek için kadınları, çalışma yaşamının daha güvencesiz, daha esnek, daha ucuz hale getirilmesi için bir “araç” olarak kullanıyor.