Gebze’de, eski adıyla Ulaştepe, şimdiki ismiyle Hürriyet Mahallesindeyim. 2017 yılı mahalleli ve ama özellikle de mahalledeki kadınlar için zor bir yıl oldu, aynı zamanda önümüzdeki yıl için de zor günlerin başlangıcı oldu. Evrensel Gazetesi de mahalle halkının yaşadıklarını dile getirmişti. Hürriyet ve Yavuz Selim Mahallelerinde 2017’nin her ayı kentsel dönüşüm söylentileriyle geçti. Yıllarca bin bir emekle, dişleriyle, tırnaklarıyla yaptıkları evlerinin ellerinden gidecek olma ihtimali özellikle kadınların en çok konuştuğu konu oldu, hâlâ ne olacağı belirsiz. Biz de Hürriyet Mahallesindeki kadınlara yeni yıl dileklerini sorduk. 2017’nin sonunda taşerona kadro ‘müjdesi’ veriledursun biz sözü, çoğu esnek, güvencesiz işlerde çalışan kadın emekçilere bırakalım...

ÇOK ŞEY İSTİYORUZ AMA...

Büyük bir firmanın yemek şirketinde çalışan Gezer, biraz umutsuz başlıyor söze: “Çok şey isteriz ama iyi bir şey olacağını sanmıyorum, yine de umarım iyi olur her şey 2018’de. 2017 ne benim için ne de kadınlar için hiç de iyi olmadı.Tek söyleyebileceğim 2018 güzel olsun.”
Yıllardır evlere temizliğe giderek yaşam mücadelesi veren şimdi de mahallesi ve evi için mücadele eden Sürmeli; “2017 berbattı” diye başlıyor söze. “Çok kadın öldürüldü, çok acı çektik. 2018’de tüm acıların bitmesini, bizim için daha iyi olmasını istiyorum” diye devam ediyor.

GERÇEKTEN ÇOK YORULDUM...

Evlere temizliğe giden, eşi de boya fabrikasında çalışan iki çocuk annesi Menşure; “2017’de sıkıntılar içindeydik. Kadınlar olarak da çok zorluk çektiğimiz bir yıl oldu. Borç harç dolu bir yıldı. 2018 umarım iyi gelir, ama bunun için önce hükümetin değişmesi gerek. Kadınlar için, önce özgürlük ve eşitlik istiyorum” diyor. Hem kendi evinin işini yapmanın hem de başka eve temizliğe gitmenin çok zor olduğunu anlatan Menşure, “Gitmesen de olmuyor. Tek maaşla geçim imkansız” diyor, 2018’in gerçekten eşitlik getirmesini istiyor bir kez daha: “Kadın çocuk bakıyorsa erkek de bakacak. Eşitlik sağlanırken de kadına yönelik şiddetin son bulmasını istiyorum.” Kendi hayatı için dileklerini de gülerek anlatıyor: “Çalışmak istemiyorum, gerçekten çok yoruldum, 15 yıldır temizliğe gidiyorum. Artık evimde oturmak ve rahat bir hayat istiyorum. Vücudum zaten iflas etmiş, her tarafım fıtıklarla dolu. Doktor bana yasak etti aslında, çalışmaya devam edersem fıtıklarımın artacağını, ameliyat ihtimalinin ortadan kalkacağını, ameliyat olsam da yatağa bağımlı kalma ihtimalim olduğunu söyledi ama ben çalışmaya mecburum.”

25 yıldır Hürriyet Mahallesinde oturan Menşure’ye kentsel dönüşüm söylentilerini sorduğumuzda sesi titreyerek “Gerçekten çok emek verdik” diyor, “Başka yerde bana daire verseler istemem. Burası inşaat halindeydi ben geldiğimde. İnşallah emeğimizi elimizden almazlar, alın teri döktük biz buraya. Borç ödeyebilmek için cumartesi günü bile temizliğe gidiyordum.”
Sohbet uzuyor. Yaz tatilini soruyorum; bu kez, “Çok yorulduğumuz için yazın bir haftada olsa rahat edelim, tatile gidelim diyoruz ama gelince de rahat edemiyoruz. Borcu ödeyeceğiz diye daha çok çalışıyoruz. Tatilde de kafa rahat olmuyor. 25 yıldır evliyiz ama üç senedir tatile gidebiliyoruz. Hiç bir sosyal hayatımız yok, bir yere gidemiyoruz. Hayatım boyunca sadece bir kere sinemaya gittim” oluyor yanıtı.

ZAM YAPILMAYAN BİR YIL OLSUN

Son olarak Aynur’un evindeyiz. O da 2017’nin iyi geçmediğini söylüyor. 2018’in ise zamların olmadığı, insanların rahat edebileceği bir yıl olmasını diliyor. Sonra da gülerek “Eskisinden bir şey görmedik ki yenisinden görelim. Ben hayatı akışına bıraktım, bir beklentim yok” diye ekliyor. Konuşmanın devamında ses tonu yükseliyor: “Kadınlara ayrımcılık yapılmasını istemiyorum. Ezilmememiz lazım, hakkımızı aramamız ve özgür olmamız lazım. Özellikle ekonomik özgürlüğümüz için, erkeklere bağlı kalmamak için çalışmamız lazım.”

Mahalleden ayrılırken kadınlar kendilerini umutsuz görseler de tüm kadınlar birlik olursa her şeyin iyilikten yana değişeceğine olan inançları; şiddete, yok sayılmaya tahammüllerinin olmadığını görmek beni de yeni yılın başlangıcında umutlandırıyor.