4 çocuğum var. 2 oğlum örgün eğitime devam ediyor. Kızım hem çalışıyor hem de açık öğretimde okuyor. Eşim iki aydır işsiz. Bir süredir düzensiz çalışıyor. Küçük çocuğumu ana sınıfına yazdırmak için okula gittiğimde bana ilk söyledikleri “5 bin lira kayıt parası vereceksin. Aylık 750 lira aidat vereceksin” oldu. Bir de 5 bin lira kırtasiye malzemesi için para istediler. Ben de bunları karşılayamayacağım için gerisin geri eve geldim. 7. sınıfa giden oğlumun okul masrafları 5 bin lirayı geçti. 4. sınıfa giden oğlum için ise bin lira istediler.

Okullarda hademe yok. Oğlum diyor ki “Anne, tuvaletler çok pis giremiyoruz.” Çocuk eve koşa koşa geliyor tuvaletini yapmak için. Haftanın 3 günü çikolatalı ekmek koyuyorum beslenmelerine. Hep aynı şeyi koyunca iki gün yese de üçüncü gün yemeyip geri getiriyor.

Dersler 30 dakikaya düşürüldü. Öğretmen diyor ki “Dersin 10 dakikası çocukları susturmaya çalışmak ile geçiyor. 20 dakikada biz ne anlatacağız?” Ücretsiz, MEB’e bağlı dershane gibi bir şey olsa... Belediyenin bilgi evi var o da yetersiz kalıyor. Anne, baba ne kadar biliyor da ne öğretsin çocuklara? Derslerin uzatılması, sınıflardaki kişi sayısının azaltılması gerekiyor.

Öğretmenlerimizin diyor ki “İmkanınız varsa İkitelli'deki okullara vermeyin çocuklarınızı. Sınıflar çok kalabalık.” Parası olanlar iyi okullara gönderiyor. Bizim durumumuz yok diye çocuklarımızın iyi bir eğitim almaya hakkı yok mu? Yanı başımıza O mahalleye okul yapılıp ücretsiz servisler ile İkitelli’deki yoğunluğu azaltmıyorlar, çünkü devletin ve MEB’in önceliği eğitim değil. Parası olan okuyor. Parası olmayan okumasın, işçi olsun diyorlar.

Görsel: Canva Pro kolaj