Kadınlar olarak, referandum çalışmaları kapsamında Alibeyköy yerelinde bir anket çalışması yapmaya karar verdik. Anketin kuralları şu şekilde belirlendi:
1. Kadınlarla yapılacaktı, çünkü referandumun belirleyicisi yine kadınlar olacak
2. Toplamda 100 kararsız kadın hedeflendi
3. Anket formuna isim yazılmayacaktı
4. Kadının başında bekleyerek değil de daha sonra alınmak üzere verilerek yapılacak, üzerinde düşünmesi için zaman verilecekti.

Aslında amacımız 100 kadından kaçı ‘evet’, kaçı ‘hayır’ diyor saptaması yapmak değildi. Zira bu işi her gün profesyonelce yapan kuruluşlar vardı. Bizim asıl amacımız basit, yalın ve anlaşılır bir dilde hazırlanan 10 soruluk bir anket formu ile kadınların neye evet, neye hayır dediğini sorgulamasını, maddeleri okumadan karar vermemesini sağlamaktı. İster evet, ister hayır desin; ama okusun, bilsin.
İki haftalık süreden sonra anketlerin değerlendirilmesi için bir araya geldik. Karşılaştığımız ortak sonuç şu oldu; insanlarda büyük bir korku ve sindirilmişlik var. Aralarında net bir şeklide evet ve hayır diyenler elbette olmuş, ama büyük çoğunluk ismini bile yazmayacağı bir kâğıdı işaretlemeye bile korkmuş. Komşusuna, arkadaşına bile güveni yok yani. Eskiden başımıza bir iş gelse, aile bireylerimizden ziyade ilk kapı komşumuza koşarken, ne ara başımıza iş getiren kişinin komşumuz olduğunu düşünecek hale gelmiştik...
Ya rengimi belli edersem, ya komşum beni ispiyonlarsa gibi kaygıların ortaya çıkardığı bu manzara bizi çok üzdü. Korkunun bu kadar hakim olduğu bir ortamda daha çok uğraşmamız gerektiğini düşünerek daha çok asıldık çalışmalara. Kadınların büyük çoğunluğu anket formunu yanıtlamadan bize iade etmiş olsa da, en azından okudular ve belki de sandığa gidecekleri zaman bir kez daha düşünmelerini sağladık diye umuyoruz.