2020 yılının ilk günlerinden bugüne kadar birçok üzücü olay yaşadık. Bu yılı sağ salim atlatabilenlere gazilik unvanı verilmeli, maaş bağlanıp ömür boyu paşalar gibi yaşamalı : ) Aslında koronadan önce de birçok mücadeleden gazi olarak kurtulduk, unvan veren olmadı. Yoksulluk, işsizlik, kadın cinayetleri, çocuk istismarları, şiddet… Koronayla birlikte ülke genelinde bu olaylar iki üç katına çıktı. Salgın nedeniyle kapandığımız evlerde psikolojimiz çöktü. Eğitim zaten yoktu, uzaktan hiç olamadı.  

Benim 3 çocuğum var. ‘EBA ile eğitim devam edecek, öğretmenler canlı ders anlatacak’ dediler ama görmek nasip olmadı, çünkü giriş yapamadık. EBA’ya giremeyince bari TRT’den dersleri takip edelim dedim. İlk gün Bakan Bey çıktı konuştu. Oğlum, “Anne bu adam öğretmen ise ben anlamadım ki bir şey” dedi. “Oğlum Milli Eğitim Bakanı o amcan. O konuştuktan sonra dersleriniz başlayacak” dedim. Bir saat sonra birinci sınıfların dersi başladı. Kadın öğretmen öyle bir hızla anlattı ki, çocuk yetişemedi. Reklam arasında kendi öğretmenimiz sınıf grubuna “Çok hızlı anlatıyor ama siz yine de takip edin” yazdı. Öğlene doğru 6. sınıfların dersi başladı. Çocuğum bir süre dinledikten sonra “Ya anne bunları ben zaten 5. sınıfta gördüm” dedi, “Olsun sen yine de dersi takip et” dedim. Reklam sonrası tarihi yerleri, olayları anlatırken bir de baktım Adnan Menderes’in idam edilişini gösteriyorlar. İzlemeyi bıraktık zaten, çocukların 2+1 evin içinde psikolojileri bozuldu, zapt edemiyorum.

Uzaktan eğitim sistemindeki aksaklıklardan ötürü kaybettikleri zamanı nasıl telafi edecekler, yeni dönem için Milli Eğitim Bakanı ne planlıyor? Bilmiyoruz. Eylülde okullar açılacak mı? Bilmiyoruz. Başlasa da ne kadar verimli olacak? Bilmiyoruz. Bir şeyi yeniden gördük ki, düzgün bir eğitim sistemi yok. EBA içi boş bir eğitim paketi.

Çocuklar sezonu çok kötü kapattı. Bu üç ay çocuklarla evde gerçekten yıpranarak geçti. Sorduğum herkes aynı tepkileri dile getirdi. 6. sınıfta okuyan oğlum birçok konuyu bilmiyor. Bu tek başına benim oğlumun ders çalışmamasıyla alakalı değil. Ders kitaplarımız yetersiz, elimizden geldiği kadar tüm derslerden oluşan test kitapları alıyoruz ama yetmiyor. Bu çocuklar bir sene sonra LGS’ye hazırlanacak ama alt yapı yok, temel sağlam değil. Sürekli değişen eğitim sistemi çocuklarımızı çok etkiliyor. Gözümüzün nuru olan çocuklarımızı bu eğitim sistemiyle nasıl bir gelecek bekliyor, neler yapabilecekler… Çok kaygılıyım...