Merhaba Ekmek ve Gül okurları. Ben Ekmek ve Gül dergisi ile çok yeni tanışmama rağmen okuduğum andan itibaren bana umut olduğunu ifade etmek isterim. 25 Kasım’a doğru giderken, benim de birkaç söyleyeceğim var.

Maraş merkezli gerçekleşen depremlerin üzerinden 8 ay geçti, ama biz kadınların sorunları katlanarak artmaya devam ediyor. Aslında öncesinde de ev içi şiddet ve birçok sorunla karşı karşıya olan biz kadınlar, konteynerde betondan duvarların olmaması ya da çok iç içe olmamızdan dolayı sorunları daha net görür olduk.

21 metre kare alanda, en çok da birbirimizin sırdaşı olduk. Hemen hemen her gün konteyner önünde bir polis görür olduk. Ya da kavga, gürültü seslerini duyar olduk. Yani kısacası evlerde gizli kalabilen veya kimseye anlatılmayan sorunlar burada daha çok gün yüzüne çıktı.

Kadınların hem haklarını bilmiyor olması hem eğer eşinden ayrılırsa sudan çıkmış balığa döneceğini düşündüğü için ayrılmaya cesaret edemiyor. Bu da kadınları her türlü şiddete boyun eğmeye mecbur bırakıyor. Benim 25 Kasım’a giderken söylemek istediğim şey şu; kadınlar daha çok okumalı, kendine güvenmeli, hiçbir erkeğin ekonomik, fiziksel ve psikolojik şiddetine boyun eğmek zorunda kalmamalı.

Okumaktan kastım sadece diploma değil. Belki bir kadın derneği ile temas kurmak, hukuki haklarını araştırmak, bir araya gelip haklarını konuşmak…Belki de en temelde beraber aynı sorunları yaşayan kadınların buluştuğu ve birbirine güç verdiği Ekmek ve Gül’ü okumak… Çünkü biz, birbirimizin hayatına değerek, birbirimizden omuz alarak güçleniyoruz.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül