Merhaba ben Naz, 19 yaşımdayım. Tuzla Sanayi Bölgesindeki bir tekstil fabrikasında çalışıyorum. Her sabah işe gitmek için 5.45’te evden çıkıyorum. Evden çıktığımda saat çok erken olduğu için sokakta çok fazla köpek oluyor. Onlardan korktuğum için farklı yolları deniyorum. O da yetmezmiş gibi bazı sokaklarda sokak lambası yok, olanlar da birden sönüp açılıyor ve daha da korkuyorum. Yürürken sürekli arkama bakıyorum. Bu yüzden servise geç kalıyorum. Yolu bitirince “Evet bugün de hayattayım” diyorum.

Sabah işe giderken neden bir kadın arkasına dönüp bakmak zorunda hisseder ki? Çünkü bu ülkede farklı sokaklarda kadınlar katlediliyor ve çaresizce ölüyorlar. Bu ülke değişmeli çünkü kadınlar özgür değil! Çünkü insanlar aç! Çünkü işçiler eziliyor! Biz kadınlar arkamıza bakarak yürümek istemiyoruz. Sokaklarda özgürce yürüyebilmeliyiz. Yazdıklarımı okuduğunuz için teşekkürler.

Fotoğraf: Freepik