Merhaba, benim adım Sibel. 43 yaşımdayım ve 10 senedir ev işinde çalışıyorum. Temizlik için gittiğim evlerde çok yoğun çalışıyorum, nefes almaya bile vakit bulamıyorum.

Size her sabah işe giderken maruz kaldığım tacizden bahsetmek istiyorum. Durakta otobüs beklerken gelen geçen arabaların korna seslerine bir de “Gideceğiniz yere bırakayım” şeklinde sözlü taciz ekleniyor. Durağa gelen otobüse sıkış tıkış bir şekilde binmek zorunda kalıyoruz. Balık istifi yolculuk yaparken bir yandan fiziksel tacize karşı kendimi korumaya çalışıyorum. Tacize uğradığımda ve sesimi yükselttiğimde yolcular arasından bazıları, genellikle erkekler, “Beğenmiyorsan taksiye bin” diyor. O zaman tacize uğradığıma mı, haklıyken haksız duruma düştüğüme mi yoksa yaşadığım bu duruma mı üzüleyim bilemiyorum. Bu durumu her gün onlarca kadın yaşıyor. Sürekli böyle sözler duymak, kadın olmanın zorlukları, ev işinden daha çok yoruyor bizleri. Ancak bu yorgunluğu dayanışarak üzerimizden atabiliriz. Tacizi ve kadınları suçlayan zihniyeti birlikte mücadele ederek değiştirebiliriz.

Fotoğraf: Freepik