Bugünün ABD’sinde Harriet Tubman, köle bir siyah olan annesinin bedeninden ayrılarak ilk özgür nefesini aldı. Haksızlığa karşı nefesini tutmak zorunda kalacaktı uzun yıllar. 5 yaşında ev işleri yapsın diye beyaz bir aileye “kiralandı”. Genç bir kadın olup evlendiğinde kocası da onu “satmakla” tehdit etti. Kocasından da kölelikten de kaçarak kuzeye gitti. Kardeşleri hâlâ köleydi, özgür bedeni vicdanının hapishanesine sığamadı, kardeşlerini kurtarmak için döndü. Onları da kaçırdı. Sonra tam 12 yıl boyunca 18 defa geri döndü ve 300’den fazla köleleştirilmiş siyahı hapis tutuldukları çiftliklerden kaçırarak özgürleştirdi.

İç Savaş’ta da savaşçıydı, Birlik Ordusu’nun emrinde çalıştı. Başına 12 bin dolar ödül kondu hatta. Amerika “özgür” olduğunda savaşmış erkeklere verilen emeklilik hakkı, talep etmesine rağmen kendisine verilmedi. Ülkesi ancak 10 Mart 1913’te öldüğünde ona resmi tören düzenledi ve yaşarken görmezden geldiği bu muhteşem kadının ölüsünü onurlandırdı!

Ekmek ve Gül dergisi Mart 2020 sayısında Kübra Yeter’in yazdığı Harriet filmi için TIKLAYIN.