Ekonomi Bakanı “Kemerleri sıkacağız” demişti 2024'e girerken. Ne kemerimiz kaldı ne de sıkacak gücümüz. Yıllardır ilk defa ekonomik olarak bu kadar sıkıntılı günler geçirdik. Okul masrafları, mutfak masrafları, faturalar kaç katına çıktı. Çocuğumun isteklerini almakta zorlandığım bir yıldı. Her yılbaşında güzel bir sofra hazırlardım en azından. Bu yılbaşı çok bir şey olamayacak sofrada. Kuru yemiş, meyve fiyatları almış başını gitmiş. Artık eşle dostla bir araya gelip bir yılbaşı geçirmek de lüks oldu.

‘ŞİDDETTEN KENDİM KURTULDUM’

2024 yılında Aile Bakanı da “Kadına şiddete sıfır tolerans gösteriyoruz, şiddeti bitiriyoruz” dedi durdu. Kadına şiddetin azalması bir yana katbekat arttı. Sebebi de cezaların yetersiz olması diye düşünüyorum ve bu durum erkeklere cesaret veriyor. Ben de evliliğimde şiddeti yaşadım, kocam şizofrendi. Raporlu olmasına rağmen polislerden yardım istediğimde "Bize de şiddet uyguluyor, biz bunu alamayız" deyip beni öylece bir başıma bıraktılar. Savcılıktan izin aldığım halde evden alıp götürmediler. Gönüllü gelmesi gerektiğini söylediler. Sonunda baktım devletten hayır yok, evi terk ettim ve canımı kurtardım.

Tek başıma ayakta kalmaya çalışırken kendime bir çocuk bakım işi buldum. Bu iş de beni birçok yönden zorladı. İlk işe girdiğimde ikiz çocukları olan bir ailenin yanında çalışmaya başladım. Anlaşmamız çocuk bakımıydı. Sabah 8, akşam 6 arasıydı. Fakat işler konuştuğumuz gibi gitmedi. Sonrasında sabah 7, akşam 7'ye çıktı mesaim. Sadece çocuk bakımı derken yemek yapmak ve ev işi de eklendi. Buna karşın maaşım değişmedi. Üstelik benim de 5 yaşında bakıma muhtaç çocuğum var. Ücretsiz bir kreş olmadığı için yakınlarıma bırakmak zorunda kaldım. 

2025'ten beklentime gelince, hakkın hukukun olduğu, herkesin emeğinin karşılığını aldığı, çocukların isteklerini borçsuz karşılayacağım bir yıl olmasını diliyorum. Ama günler önce asgari ücret açıklandı. 22 bin 104 lira oldu ne umut bıraktı ne de gelecek.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül