Savaştan kaçıp buraya geldik. Burada okul servisinde hosteslik yapıyorum. İyi kötü bir düzen tutturduk. Aldığımız ücret çok düşük ama n’apalım sesimizi çıkaramıyoruz bizi işten çıkarırlar diye. Çünkü serviste hosteslik yapma işi rahat. Elimize üç beş lira para geçiyor, ev işlerine ve çocuklara zaman ayırabiliyoruz.

Bu ülkede, aslında dünyada kadınların işi çok zor. Şimdi “Savaş bitti, Esad gitti. Ülkenize dönün” diyorlar ama nasıl olacak? Orada hâlâ savaşın izleri var. Evler yıkık dökük. Burada çalışan arkadaşlarla konuşuyoruz, çoğu dönecek. Önce eşlerimiz gidecek, duruma bakacaklar. Sonra kadınlar ve çocuklar gidecekler.

Çok tedirginim. Esad çok zulüm yaptı halkına, savaşı da o çıkardı. Şimdi ülkesini sattı, gitti. Ben dönmeyi düşünmüyorum çünkü ülkeyi kim yönetecek belli değil, her şey daha kötü olacak gibi geliyor bana. Duyuyoruz Alevilere çok işkence yapıyorlarmış orada. Ama dönecek olan ve dönmek isteyen çok kişi var.

Görsel: Yapay zeka görsel oluşturma aracı