Kadın mühendisin iş görüşmesi notları: Mesleğim ‘etiket’ maaşım asgari ücret mi olacak?
Bir iş görüşmesi anısı, hâlâ ‘erkek mesleği’ diye düşünülen mesleklerde kadınların ayakta kalma çabasını, önlerin konana engelleri, dayatılan düşük ücretleri ortaya seriyor.

Merhabalar,
2017 mezunu Makine Mühendisi ve bir çocuk annesiyim. Yaklaşık üç yıl bilfiil şantiyelerde ve ofislerde çalıştım. Tesisat mühendisliği yapıyordum. Evlendikten sonra eşimden ötürü şehir değiştirmek zorunda kaldım ve Malatya’ya geldim. Yaklaşık bir buçuk yıldır çalışmıyorum. Geçenlerde bir iplik fabrikasına iş görüşmesine gittim; ben, eşim ve 5 aylık bebeğim -fabrika uzakta olduğu için eşim bırakmak zorunda kaldı, tabi çocuğu bırakacak yerimiz de yoktu.

Üretim mühendisliği pozisyonuna 575 kişi başvurmuştu. Ben yine de şansımı denemek istemiştim. Daha önce fabrika deneyimim olmamıştı. İçeri girdiğim zaman bir mühendis arkadaş daha vardı.  Personel işe alım formunu doldurduktan sonra görüşmeye yetkililerin yanına gittik. Görüşmeye ilk ben girdim. Deneyimlerim üzerine konuştuk. Karşılıklı sorular sorduk. Şantiyede çalıştığımı duyunca iki üç kere tekrarlattılar ve çok şaşırdılar. Kadınların şantiyelerde çalışması tuhaflarına gitmişti. Onların bu tepkileri de benim tuhafıma gitmişti. Sonuçta bizler kadın kimliğimizle değil, mühendis kimliğimizle çalışıyorduk.
Konu maaşa geldi. Doldurduğum formda maaş beklentimi de sormuşlardı. İkinci şaşırdıkları konu da bu oldu. Maaş beklentim kendilerine fazla gelmiş. Sizin aklınızda ne kadar var diye soruyorum ve büyük bir hayal kırıklığı yaşıyorum: 3 bin-3 bin 500 arası… Asgari ücretin biraz üstünde olduğunu vurguluyorum. Cevap olarak “Başlayacak olan kişi tecrübesiz olacak, biz kendisine burada her şeyi öğreteceğiz, zaten gelen kişinin sadece mühendis diye etiketi var” demesiyle bir kere daha şok oldum. “Nasıl yani, mesleğimizi etiket olarak mı görüyorsunuz?” deyip bu şartları kabul edemeyeceğimi söyleyip çıktım.
Diğer mühendis arkadaş girdi görüşmeye. Şoku hâlâ üstümden atamamıştım. Bizim onca yıl çalıştığımız ve sonunda kazandığımız, türlü zorluklarla bitirdiğimiz üniversite gerçekliğini adam görmezden geldi.

Diğer kadın mühendis arkadaş çıkana kadar etrafı inceledim. Bu kadar büyük bir fabrikada hiç kadın çalışana rastlamadım. Acaba prosedür gereği kadın mühendis mi almaları gerek diye düşündüm ya da “Bu maaşa kadın mühendis çalışır, bir de tecrübesizse kesin çalışır” diye mi düşündüler acaba…
Sonunda diğer arkadaş da çıkınca birlikte fabrikadan çıktık. Biraz sohbet edince kendisinin 2015 mezunu Elektrik – Elektronik Mühendisi olduğunu ve hiç çalışmadığını öğreniyorum. “Neden?” diye sorunca iş görüşmelerinde hep tecrübe istemeleri ve erkek mühendis çalıştırmayı tercih etmelerinden ötürü olduğunu söyledi. Ben de çok karşılaştım bu durumla. Cinsiyetimden ötürü işe alınmadığım, görüşmeye dahi çağrılmadığım oldu.

Bu tarz durumlar sürekli karşımıza çıkacaktır. Önemli olan bizim vazgeçmememiz ve kadınlar olarak hayatın her alanında var olmaya devam etmemiz. Bir iş görüşmesi daha hüsranla bitti dedik ve evimize gittik.

Fotoğraf: Freepik

İlgili haberler
‘Belki de dünyayı biz kurtarırız’

Keçiören’den liselilerle İstanbul Sözleşmesi’nden bir gece yarısı kararı ile çıkmanın ne anlama geld...

Lüleburgaz’da kadınlar sokakta: İstanbul Sözleşmes...

Lüleburgaz Kadın Platformu de yaptığı açıklamayla İstanbul Sözleşmesi’nden vazgeçmeyeceklerini belir...

Tez-Koop-İş Samsun şubesinden işçi kadınlar: Ne ev...

Tez-Koop-İş Samsun Şubesinde örgütlü kadınların gündeminde çalışma yaşamında pandeminin artırdığı yü...