Merhaba Ekmek ve Gül okurları,

Ben Fadime, 27 yaşında iki çocuk annesi bir ev kadınıyım. Pandemiyle birlikte yaşamlarımızdaki sıkıntılar daha da arttı: uzaktan eğitim, işsizlik, sağlık, geçim… Birçok sorun her geçen gün çığ gibi büyüdü. Çıkarılan torba yasalardan bizlere açlık, yoksulluk, işsizlik ve zamlar çıktı. Patronlara vergi affı çıkaranlar işçi ve emekçileri kısa çalışma ödeneği ile yaşamak zorunda bıraktılar.

Her gün yeni bir “Ben yaptım oldu” kararı ile karşılaşıyoruz. Önce Boğaziçi Üniversitesine öğrencilere sormadan kayyum atadılar, “Ben yaptım oldu” dediler. Öğrencilere “terörist” diyen, onca genci gözaltına alanlara sormak istiyorum, “Ne verdiniz ki onlardan ne istiyorsunuz?” diye.
Bu yaşadıklarımız yetmezmiş gibi bir de kadınların payına İstanbul Sözleşmesi’nden çekilmek düştü… Düşünüyorum ilk imzacısı olmakla, öncülük yapmakla övündüğünüz, meclis kararı ile kabul edilen İstanbul Sözleşmesi nasıl oluyor da bir kişinin kararıyla kaldırılıyor? Sözde aileye zarar veriyormuş, kadın cinayetleri aileye zarar vermiyor mu? Tam olarak uygulamadığınız Sözleşmeyi bitirerek noktayı böyle koyamazsınız. Bizler ne haklarımızdan ne de sözleşmeden vazgeçeriz.

Fotoğraf: Ekmek ve Gül