Merhaba Ekmek ve Gül okurları, sizlere Antalya’dan yazıyorum, burada zincir markette 4 yıldır çalışmaktayım. Haftada 2 defa değiştirdiğimiz etiketler müşterilerin alım gücünü zorlarken, bizlerin ise çalışma koşullarını da zorlaştırıyor. Bazı ürünlerde satışlar azaldıkça reyonlardaki etiket fiyatlarını yükseltip kasa arkasında haftanın fırsat ürünlerini pazarlamamız gerekiyor ya da bir gofreti 1 liraya satmak için müşteriye adeta yalvarmak zorunda kalıyoruz. Büyük marketler kârlarını her gün 2-3 katlarken bizler asgari ücrete çalışıyoruz, daha fazla ücret alabilmek için kasa arkası ürünlerden ne kadar çok satarsak prim alıyoruz, mesai arkadaşlarımızla rekabete mecbur bırakılıyoruz. En çok ciro yapan ve 11 kişi olması gereken mağazada 7 kişi çalışıyoruz; marketin temizlik, kasa, reyon, sevkiyat işleriyle dahi bizler ilgileniyoruz, sevkiyatta gücümüzün yetmediği ürünleri dahi bizlere taşıtıyorlar. Şikayet ettiğimizde ise “Kadın, erkek eşit diyorsunuz çalışmaya gelince şikayet ediyorsunuz” cevabını alıyoruz. Oysaki depo çalışanın ayrı, temizlik personeli ayrı olması gerekirken bizlere asgari ücreti dayatarak bütün işleri omzumuza yüklüyorlar.

EVLİYİM, ÇOCUK SAHİBİ OLMAK İSTİYORUM AMA BU KOŞULLAR MÜMKÜN KILMIYOR

Ben 7 yıllık evliyim ve tüp bebek tedavisi görüyordum, 2 defa şansımızı denedik olmadı tedavi masrafları için kredi çekmiştik hâlâ kredi ödüyoruz ve artık yetişemiyoruz, o yüzden bebek hayalimizden de vazgeçmiş olduk. Cumhurbaşkanı geçenlerde gençlere sesleniyordu “Gençleri evlenmeye ve çocuk sahibi olmaya çok uzak görüyorum” demiş, evliyim, çocuk sahibi olmak istiyorum fakat ağır çalışma koşulları ve ekonomik sıkıntılar hiçbir şeye yetememe hem bedenen hem psikolojik olarak tüketmiş durumda. Biz sadece insanca bir yaşam istiyoruz, çalıştığımızın hakkını almak istiyoruz…

Fotoğraf: Bernard Hermant/Unsplash