Öncelikle biz işçi ve emekçi kadınların sesi olduğunuz için size teşekkür ederim. Ben Balıkesir’de çalışan, hem okuyan bir kadın olarak yaşadığımız süreci değerlendirmek istedim.

Ülkede kadın hakları ve işçi hakları hiçe sayılıyor. Bunu acı bir şekilde yaşıyoruz. Hem kadın hem de emekçi olarak maalesef her alanda baskı, şiddet ve tacizle karşı karşıyayız.

Örneğin en basit bir iş başvurusu yaparken bile kapitalist düzenin kalıpları içerisine sokuluyoruz. Bizden makyajsız işe gelmememiz, topuklu ayakkabı giymemiz, işyerine daha fazla müşteri çekebilmek için zor çalışma koşulları yetmezmiş gibi görsel olarak insanlara kendimizi teşhir etmemiz gibi bir çok şart koyuluyor. Taciz boyutuna varan istekleri kabul etmediğimiz zaman da ya işten atılıyoruz ya da işten ayrılmaya zorlanıyoruz. Gerek iş hayatında gerek üniversite hayatımızda bu çirkin olayların yaşanmaması için demokratik haklarımızı kullanmak isteyince de maalesef Türkiye’de yaşayan hemen her kadın gibi ikinci sınıf insan muamelesi görüyoruz. Bu baskı ve şiddete boyun eğmeyeceğimizi her zaman söylüyoruz. İşyerinde, evde, okulda ikinci sınıf insan muamelesine maruz kalan tüm kadınlara seslenmek istiyorum; hak aramak ve kapitalist düzenin dayatmalarına boyun eğmemek için bir arada olmalıyız.

Türkiye’de hak aramamıza yardımcı olabilecek kurumlar olmasına rağmen giderek artan kadın cinayetleri, çocuk yaşta evlilikler, tecavüz ve tacizlerin üstesinden ancak birlik olarak gelebiliriz.

Biz kadınlar olarak insanlığa yol göstermeli, ülkemizin içinde bulunduğu şiddet ve dayatmalara karşı özgürlük, demokrasi ve barışı savunarak 1 Mayıs ve 8 Mart’ta her yıl hakkımızı aramak için alanlarda olmalıyız. Dünyayı güzelleştirmek adına ekmek istiyoruz ve gül de...