Diyarbakır ve Ankara merkezli soruşturmalarda gözaltına alınıp tutuklanan meslektaşlarımız için Kadıköy’de eylem yapma kararı aldık. Süreyya Operası önündeki ablukayı görünce 18.30 gibi polisle müzakere yapmaya gittik, Valilik ve Kaymakamlık tarafından yasak kararı olmadığı söylendi. Yasak kararı olursa bilgi vermelerini istedik. Bizim eylem saatimiz 19.00’du. Son dakika “Eyleminiz yasak” dediler. Biz de kendi aramızda konuşacağımızı söyledik, ona göre karar alacaktık. Ama bunu beklemediler. Hemen etrafımızı polis ablukasını aldılar. Herhangi bir slogan atmadık, eylem başlamamıştı daha. Ne yapacağımıza karar vermemiştik, ‘Yaptığınız eylem kanunsuzdur, dağılın anonsu’ yaptılar, çünkü o anonsun görüntülere yansımasını istediler. Ama bu anons yapılırken etrafımız polis kalkanlarıyla çevriliydi. İlk beni aldılar, zaten gözaltına alınacakları belirlemişlerdi. Beni gösterdiklerini gördüm, alınırken ters kelepçe yaptılar. Direndim, itiraz ettim. “Ters kelepçe yapamazsın” dediğimde “Susmayı öğreneceksin” dedi ve beni araca fırlattılar. Daha sonra gazeteci meslektaşım Serpil Ünal’ı gözaltı aracına getirdiler. Onu darp ediyorlardı, rahatsız olduğunu bildiğim için “Arkadaşımıza işkence yapıyorsunuz, sağlık sorunları var yaptığınız suç, insan haklarına aykırı” diyerek bağırdım. Onu darp etmesinler diyerek araya girmeye çalışırken uzun saçlı, Kadıköy emniyet amiri olduğunu düşündüğüm polis “Sen bana cevap veremezsin lan, konuşamazsın, kes sesini...” diyerek yüzüme tokat atmaya başladı. Bu esnada gözaltı aracının kapısını kapattılar. Ters kelepçeli olduğum için yüzümü koruyamadım, yumruk da attı, kulaklarıma denk geldi. Hâlâ kulaklarımın ağrısı devam ediyor. Saatlerce ters kelepçeyle araçta bekletildik, arkadaşların ters kelepçeleri çok fazla sıkıldığı için morarmalar oluştu. Ters kelepçelerimiz gevşetilmedi. Kalp rahatsızlığı olan arkadaşımız Yadigar Aygün’ün kelepçesini gevşetin dememize rağmen bunu da yapmadılar. Pınar Gayıp’ın ters kelepçesi elini kesti, o kadar sıkmıştılar ki eli morardı. Göztepe Prof. Dr. Süleyman Yalçın Şehir Hastanesine götürüldük. Sırayla doktorla görüştük. Beni darp ettiklerini söylediğim için BT filmi çekildi. Sonuç çıkana kadar hastanede bekledim. Yaklaşık bir buçuk saat bekledim, bu sırada diğer arkadaşları Rıhtım Karakoluna götürdüler. Ama polislerin kendi aralarındaki diyaloğu çok ilginçti, film sonuçları uzayınca, “İşimizi halletmiyorlar, bu sefer ne oldu da böyle geç oldu. İşi yokuşa mı sürüyorlar?” vb. söylemleri oldu. Gözaltına alınan 6 kadın gazeteci de darp edilip, küfürlere maruz kaldık.

VAZGEÇMEYECEĞİZ, GERÇEKLERİ HALKA ULAŞTIRMAYA DEVAM EDECEĞİZ

Biz tutuklanan meslektaşlarımız için yaptığımız eylemde gözaltına alındık. Artık sahada çalışırken gazetecilik yapmamız engelleniyor. Polis tarafından darp ediliyoruz, gözaltına alınıyoruz, giderek bu şiddet artmaya başladı. Sahada polisin “Gazetecileri süpürün” sözünü duyuyoruz. İlk biz alandan çıkarılıyoruz, şiddete uğruyoruz. Ama biz bunları yaşarken basın meslek örgütleri tweet atmaktan öteye geçemiyor. Başlarını resmen kuma gömmüşler. Gözaltı aracında bir gazeteciye tokat ve yumruk atılıyor ama neredeler? Yoklar... Onlar için ‘popüler’ gazeteci mi olmak zorundayız? Her gün sahada bu gazeteciler var. İşçi, kadın, LGBTİ eylemlerinde, nerede bir hak ihlali varsa orada biz varız. Neden bu sessizlik?

Ama ne olursa olsun biz vazgeçmeyeceğiz, gerçekleri halka ulaştırmaya devam edeceğiz. Bizi susturmaya çalışanlara karşı mesleğimizi savunacağız. Bedeli ne olursa olsun halkın haber alma hakkı için mücadele edeceğiz. Gazetecilik suç değildir, mesleğimizi yaparken katledilen gazetecilere ve tutuklanan meslektaşlarımıza sözümüz var, kalemleri yere düşmeyecek. Tutuklanan gazeteci meslektaşlarımız olmasaydı bugün Kemal Kurkut’u, 202 yılında Van'ın Çatak ilçesinde gözaltına alınan Servet Turgut ve Osman Şiban’ın işkenceye uğradıktan sonra askeri helikopterden atılmasını bilmeyecektik. Onlara çok şey borçluyuz, mesleğimiz adına...

Suç duyurusunda da bulunacağız tek tek polisler hakkında. Şunu iyi bilsinler, bir gün elbet yargılanacaklar.

Fotoğraf: Evrensel