Birliğimizin ilk kıvılcımları
‘2 yıl boyunca biz işçiler için mücadele eden ben, işçilerin birliğine ve mücadele edince bir şeylerin değişebileceğine inandım. İşçiler isterse her şey olur.’

Merhaba,

Ben Tuzla’dan Naz, 20 yaşındayım. Bir tekstil fabrikasında çalışıyorum. Biz temmuzda ücretlerimize zam istiyoruz. Biz işçilere verilen ücretin yeterli olmadığını düşünüyoruz. Asgari ücretin eridiği ve kiraların, yemenin, içmenin bu kadar yükseldiği bu dönem, çalıştığımız fabrikalarda temmuz zammı talebimizi doğuruyor. Bizim fabrikada daha önce hiçbir şekilde patrona karşı bir itiraz yoktu. Biz sömürüldükçe, siyaset konuşmaya başladıkça, sömürüldüğümüzü anlayınca birlik olup ücretlerimize zam için dilekçe yazdık. Yemek ve çay molalarının kısalığından bahsettik. Saatlik ücretimiz düşük olduğu için 70 saat mesai yaptığımızdan, mesai ücretimizin de aldığımız maaşın da düşük olduğundan bahsettik dilekçemizde. Mesaiye zorunlu olarak kalmak istemediğimizi, çay molalarımızın uzatılmasını, saatlik ücretimize zam talep ettik. Su sebillerinin içi de çok kirli, sebillerin düzenli temizlenmesini de taleplerimize ekledik. Birlik olup, patronun karşısına çıktık. 2 yıl boyunca biz işçiler için mücadele eden ben, işçilerin birliğine ve mücadele edince bir şeylerin değişebileceğine inandım. İşçiler isterse her şey olur. Asıl, patronlar bizim ellerimizde. Biz birlik oldukça yine söylüyorum, yine söyleyeceğim bu sorunlarımız çözüme kavuşacaktır. Bizler birlik olmadığımız sürece bizleri köleleştirme sistemlerine daha fazla itecekler. Mücadelemiz fabrikamızda yaşadığımız bütün sorunlar karşısında, bugün ücret zammı için de mücadele demektir.

Fotoğraf: DHA