Merhabalar. 44 yaşındayım, iki çocuk annesiyim. Geçimimi ev temizliğine giderek sağlamaya çalışıyorum. Aynı zamanda Esenyalı Kadın Dayanışma Derneği yönetiminde kadın cinayetleri, çocuk istismarı, yoksulluk ve ekonomik krizle mücadele eden kadınlardan biriyim.

Asgari ücrete zam gelirse biraz rahatlarız diye düşünürken tam bir hayal kırıklığı yaşadık. Ne yalan söyleyeyim, asgari ücretin en az 30 bin lira olacağına dair umutluydum ama her zamanki gibi kursağımda kaldı umudum.

Biz bunca şeyi düşünerek yaşamaya çalışırken evine temizliğe gittiğim kadınların ise daha ekmeğin, peynirin fiyatından haberleri yok. “Kıymanın fiyatı 700 lira olmuş” dediğimde bana, fiyatların normal olduğunun söylenmesi beni çok üzüyor. Biz hiçbir şey alamazken onların, bizim alamadıklarımıza normal demesi her şeyi sorgulatıyor bizlere.

Yeni yılın gelmesiyle “ücretlere zam geldi” dediğimde “Daha ocak ayındayız, herkes şubatta zam alıyor. Sen neden ocak ayında zamlı ücret istiyorsun?” cevabını aldım. Sanki sigortalı, maaşlı çalışanıymışım gibi. Tabi “Asgari ücrete yüzde 30 zam yapıldı, sen neden 500 lira birden artırıyorsun?” demesi de cabası.

“Ben maaşlı çalışanın değilim, artık yevmiyeler 2 bin lira” dedim. Zorla da olsa kabul etti ama bu sefer akşamları çıkış saatimi bir saat ileri çekmeye başladı. İşim bitmesine rağmen başka işler çıkarmaya başladı. Verdiği üç kuruş paranın fazlasını almaya başladı. Ev işinde çalışsan da sömürü her yerde. Az ücret, çok çalışmak...

Görsel: Canva Pro yapay zeka görsel oluşturma aracı