Merhaba Ekmek ve Gül okurları,

Ben size Esenyurt’tan yazıyorum bu mektubu. 1 Mayıs yaklaşıyorken Ekmek ve Gül’e mektup yazmasam olmazdı, madem bu sene sokaklarda kutlayamıyoruz, biz de buraya yazdığımız mektuplarla, evlerimizde, balkonlarımızda kutlarız bu sene 1 Mayıs’ımızı. Ben iki çocuk annesi temizlik işçisi bir kız kardeşinizim. Merdiven temizliğinden ve eşimden aldığım 500 lira nafaka ile geçinmeye çalışıyorum. Koronavirüs açıkçası ekonomik olarak bende çok büyük bir değişim yaratmadı zaten geçinmek benim için hep zor. Arada ev temizliğine gidiyordum, artık o da yok. Çocuklar evde, sıkılıyorlar ama ders yapıyorlar, bazen müzik açıyoruz, bazen oyun oynuyoruz, vakit geçirmeye çalışıyoruz. Açıkçası bu Korona için alınan önlemler yeterli değil. Geçim zaten zor, bari faturalarımızı erteleselerdi, ya da en azından yarısını alsalardı... Onu bile yapmadılar. İnsanların bazıları evde ama işçiler hep çalışıyor. Sokağa çıkma yasağı var ama işçiler hep işe gidiyor. Vallahi eskiden 100 lira ile hiç değilse bir iki poşet yiyecek alabiliyorduk, şimdi bir poşeti bile dolduramıyoruz. Hepimizin psikolojisi de iyice bozuldu.

Ben bunca sıkıntının içinde bu sene 1 Mayıs’tan eşitlik talep ediyorum. Bayram yerine çevirelim evlerimizi. Hepimiz için eşit bir hayat istiyorum. Herkesin rahatça yaşayabileceği, eşit yaşayabileceği bir dünya istiyorum. Dil, din ayırmadan hepimizin insan gibi yaşamasını istiyorum. Ama kadınlar için daha başka bir isteğim var, ekmek istiyoruz, gül de!