Açlık sınırının altında yaşadığımız bir dönemde, insanca yaşanacak bir ücret mücadelesi verirken, kadın cinayetleri durdurulsun, çocuk istismarı son bulsun derken tüm gündemimiz savaş oldu.

‘İlkokula giden oğlumun beslenme çantasını dolduramıyorum eşimin geliri yetersiz geliyor. Çocuklar uyuduktan sonra eşimle ettiğim tek sohbet ek iş aramaya dair.’

Ev aynı, eve yatırım yok, kiracıya eziyet çok. 2 bin 500 liralık ev kiramı ev sahibi 7 bin lira yapmak istiyor.

Bazı sendikalara ve Mili Eğitim Bakanlığına göre bir öğün ücretsiz yemek ekonomik bir yük fakat öğretmenleri tek tipleştirmek için beyaz önlük hediye edilmesi ekonomik olarak göze gelmiyor.

Bundan önceki dönemde siyasetle, ülkenin koşullarıyla hiç ilgilenmemiştim. Çünkü benim param bana yetiyordu. Yağımda kavruluyordum. Gerisi de beni ilgilendirmiyordu. Ne kadar da yanlışmış.

KYK sorunu, yemek problemi, barınma problemi, hijyen problemi gibi… Tüm bu problemlerin içerisinde son noktayı koyan bu ihmalkârlık bize bir daha gösteriyor ki bu bir kaza değil, cinayettir.

Savaştan çıkan olur mu savaşmamış gibi! Mutlu olabilir mi, geride kalanlar? Dünyanın herhangi bir yerinde, herhangi coğrafyasında ölürken kadınlar çocuklar, canlar… Nasıl rahatına bakar insan?

Eskişehir'de 5 gün içinde iki üniversite öğrencisinin intihar etmesi üzerine Eskişehir'den üniversite öğrencisi Zehra Ceylan Ekmek ve Gül'e mektup yazdı.

Biz kadınlar ne savaşın ne ekonomik krizin ne de şiddetin yükünü sırtlanmak istemiyoruz. Hiçbir kadın, hiçbir çocuk bu savaşın mağduru olmamalı. Ölümle burun buruna korkarak yaşam sürdürmemeli.

İzmir Dikili-Bergama yolu üzerinde bulunan Bayburt Grup bünyesindeki Agrobay Seracılıkta çalışan işçiler direnişlerinin 57. gününü geride bıraktı. Kadın işçiler mektupla seslendi.

Uygun aile yapısı diye tanımladıkları aile formatının içinde; çok eşlilik, kadının çalışmaması, evinde oturup kocasının gönlünü hoş etmesi, bir de çokça çocuk doğurması var.

‘Ek zam talep ettik diye aylardır yönetim adeta ‘ava’ çıktı, bu iş kimin başının altından çıktı diye.’

'Adım adım gelen tehlikenin farkında olmalıyız. ÇEDES uygulaması, önlük dayatması karanlığa doğru bir kapı açıyor bizlere. Bizlerin bu kapıyı kapatmak gibi bir görevimiz var.'

'Bizden toplanan vergiler bizim çocuklarımız için kullanılmak zorunda, devletin başkalarına her türlü desteği yaparken çocuklarımıza nasıl bütçe ayırmaz?'

'Aynı kapasitede olan ama imkanları farklı olan iki çocuğun bir gününü ele almak isterim. İmkanı olan çocuk dersleri çok iyi dinliyor. Diğeri ise karnının gurultusunu dinlerken dersi dinleyemiyor'

Seyitören Kadın Platformu çocukların beslenme hakkı için çalışıyor. Eğitimin her kademesinde 1 öğün ücretsiz ve sağlıklı yemek talep ediliyor.

İşçi bir ailenin çocuğu lise öğrencisi anlatıyor: ‘Günde tek öğün ücretsiz yemek verilmesi hepimizin sağlıklı beslenmesine yardımcı olacağı gibi maddi anlamda da ailemize büyük destek olacaktır.’

‘Çabamızın bir karşılığı olduğunu görmenin ve çocukların hayatına dokunabilmenin verdiği mutluluğun tarifi zor.'

‘Belediye işçileri olarak insanca yaşam ve çalışma taleplerimiz etrafında daha fazla yan yana gelmeye ve hep birlikte hareket etmeye ihtiyacımız var’

‘Fabrikadaki işçiler de boş zamanlarını borsada hisse kovalayarak geçirip en büyük güvencelerinden birinin ellerinden alındığının farkında olmadan borsadan para kazanmaya çalışıyor’