Eğitim emekçilerine, öğretmenlerimize çok şey borçluyuz. 40 kişilik sınıflarda canlarını dişlerine takarak çocuklarımıza emek veriyorlar. Hem bedenen hem de beyin olarak çok yoruluyorlar. Tek sorunları yorulmak da değil, ülke OHAL’le birlikte yönetildiğinden beri eğitim emekçileri de çok baskıya maruz kaldı, görevlerinden alındı, ihraç edildi, tutuklandılar. Baskılar da devam ediyor. Bu baskılar biz velilere de yansıyor. Birçok soru var aklımızda “Öğretmenimiz görevden alınırsa çocuklar ne yapar? Yerine kim bilir kim gelir? Hatta kimse gelmezse çocuklar eğitimden geri kalır mı?” Bunların tedirginliğini yaşıyoruz.

Hem sorunların hem de taleplerin daha görünür olduğu bu dönemde 24 Kasım Öğretmenler Günü yaklaşıyor. Veliler olarak dertlerimiz çok. Sınıflar kalabalık, eğitim yetersiz, paramız yok. Yani yok, yok... Peki bu yoklukta neyimiz var? Tabi ki sınıf annelerimiz… Onlar günün tamamını okulda geçiren, öğretmenlere çok yardımcı olan gönüllü anneler. Ama aralarında çok çılgın olanlar da çıkıyor. Örneğin; ödevleri kontrol eden, çocukların saçında bit arayan, sonra dönüp WhatsApp grubundan “Falanca kişinin çocuğunun kafasında bit vardı” diyen annelerimiz de var.

Sınıf annelerine okul başlarken ya da biterken hediyeler alınır. Hatta Öğretmenler Günü'nde bile hediye alınan sınıf anneleri var. O da bütün eğitim camiası adına teşekkür eder diğer velilere.
Şimdi bu sınıf annelerimiz uzun bir süredir beri diğer velilerden para toplayarak Öğretmenler Günü'nde sınıf öğretmenlerine çeşitli hediyeler alıp sürprizler organize ediyor. Örneğin; kadın öğretmene altın kolye, bilezik, yarım ya da tam altın ve tabii ki bir adet uyku seti... Erkek öğretmene eşofman takımı, takım elbise, ayakkabı ve paranın geri kalanı da hediye çeki olarak veriliyor. Kişi başı 50 ya da 100 lira toplanıyor, vermeyen ya da veremeyenler dışlanıyor, ama yine de o hediyeler alınıyor.

Şimdi siz de haklı olarak merak ettiniz çocuklar bu işin neresinde? Maalesef hiçbir yerinde değil. Onların fikri bile sorulmuyor. Sınıf annesinin çocuğu hariç. Annesi hem dev organizasyonlar yapıyor hem de ertesi gün çocuğu öğretmene bir de çiçek götürüyor. Peki o zorlaya zorlaya para topladığınız diğer velilerin çocuklarına ne oldu?

Şimdi soracaksınız tek suçlu veliler mi, sınıf anneleri mi? Tabii ki hayır. Karşılıklı bu yanlışa göz yumuluyor. Ama bu durumdan rahatsız olan değiştirmek isteyen birçok insan olduğunu biliyorum, çünkü benim de oğlum ikinci sınıfta okuyor. Bunun değişmesini isteyen eğitim emekçileri de var. Hatta bir eğitimci kendi sınıfında toplantı yaparken “Lütfen öğrencilerimle arama girmeyin. Eğer çocuklar isterlerse bana hediye için mutlaka bir şey üretir, getirir. Ama en kıymetli hediye onların bana kendilerini ifade etmesi” demişti. Aslında bu hediye vermenin çocukların ve öğretmenlerinin arasında olması gerektiği bir Öğretmenler Gününün daha böyle geçmemesi bizim derdimiz.

Bütün çılgın sınıf annelerine ve sınıf annesi kendilerinden biri olmasına rağmen ondan çekinen tüm veliler bu duruma ancak biz "Dur” diyebiliriz. Sınıf annesinden korkmamıza gerek yok. Çocuğumuzun notunu kırmaya, bizi okuldan attırmaya yetkisi yok, neticede oylamayla seçilmiş biri.

Ataması yapılmayan öğretmenleri düşünün, kaç tanesi bunalım sonucu yaşamına son verdi. Kaç tanesi atanmaktan umudunu kesip bir fabrikada işçi oldu. Kaçı özel okullarda üç kuruşa güvencesiz çalışıyor. Asıl bir şey yapmak istiyorsak yukarıda bahsettiğim sorunlar üzerinden eğitim emekçilerine ve geleceğimize sahip çıkalım. İlk başta 24 Kasım olmak üzere eğitim emekçilerin üzerindeki bütün baskının kalkması ve güvenceli iş talepleri için yanlarında olalım.

Hediye işine gelince bırakın çocuğunuz bahçeden bir gül götürsün ama soldurmasın…