İstanbul Tuzla’da kurulu Çin sermayeli akıllı telefon üreticisi Oppo’da çalışan 500’ü aşkın işçi ham madde teminatında yaşanan sorunlar ve stokların dolması bahanesiyle işten atıldı. İşçiler 8 günün ardından telefonla aranarak, dolar krizi ve ham madde teminatı sorunu bahaneleriyle işten çıkarılırken, işçiler Türk Metal Sendikasına kendilerine sahip çıkması çağrısı yapmıştı.

Türk Metal Sendikası Anadolu Yakası Şube Başkanı Serdar Gül arasında tartışmalar yaşanırken, sendika yönetimi işçilere, “Size başka fabrikalarda iş bulalım” dedi. Kış gününde kapı önüne konan işçiler ise “Biz hakkımızı istiyoruz, direneceğiz, fabrikaya geri alınmak istiyoruz” dedi. Sendika başkanı 350 işçinin işten atıldığını iddia ederken, işçiler en az 600 işçinin işten atıldığını dile getirdi ve işten atmaların devam ettiğini belirtti.

‘BOŞANMA AŞAMASINDAYIM, 2 ÇOCUĞUM VAR, MAĞDURUM’

Ekmek ve Gül’e konuşan işçilerden Ceylan Temiz Oppo’da eylül ayından beri çalıştığını, aralık ayının 13’ünde iş kazası geçirdiğini bir haftalık iş kazası raporunun dahi hâlâ onaylanmadığını söyledi. “Fabrikayı arıyorum telefonlar kapalı” diyen Temiz şöyle devam etti: “Bu işin çözülmesini istiyorum. Boşanma aşamasında bir kadınım, 2 tane çocuğum var onlara bakmakla yükümlüyüm. Çok mağdur olduk bu durumdan dolayı. Sendikanın bir an önce bu işi çözmesini istiyoruz. Biz mağdur olduk içerideki arkadaşlarımız mağdur olmasın.” 

Ceylan Temiz

‘MOLAYA GEÇ ÇIKARILIYORDUK, HIZLI ÇALIŞMA BASKISI VARDI’

Çalışma koşullarının nasıl olduğunu sorduğumuz Temiz koşulları ise şöyle anlattı: “Mola saatlerimiz çok kısıtlıydı, 1-2 dakika geç kaldığımızda tutanak tutuluyordu, yemekten çok şikayetçiydik. 10 dakikalık molada ne çay içebiliyorduk ne ihtiyaçlarımızı görebiliyorduk. 40 dakikalık molaya da geç çıkartılıyorduk. Bu yüzden apar topar yemeğimizi yiyip işin başına geçiyorduk tekrar. Moladan hiçbir şey anlamıyorduk. Çalışırken de sayıyı tutturup erken bitirdiğimizde 50-100 telefon daha isteniyordu. Hızlı bir biçimde çalıştırmamız isteniyordu, üzerimize çok geliniyordu.”

Dilan

‘BURADA EYLEM YAPTIK SENDİKA YOKTU, EYLEM HABERİNDEN SONRA GELDİLER’

Dilan ise 5. Ayını henüz doldurmamış bir işçi. “Bir telefonla hepimizi işten çıkardılar, hiçbir açıklama yapılmadan sadece döviz kurunu bahane ederek işten çıkardılar bizi. Fabrikadaki eşyalarımızı bile alamadık” diyen Dilan Türk Metal Sendikasına da öfkeli: “Sendika daha önce bahçede bize ‘Buradan işçi çıkartılırsa hepsini bahçeye gömeceğiz’ açıklaması yapmıştı. Biz atıldıktan sonra burada eylem yaptık, yanımızda sendika yoktu. Eylem haberinden sonra yanımızda olmayı tercih ettiler. Hakkımızı istiyoruz. İş arkadaşlarıma da şu çağrıyı yapıyorum; hakkımızı savunalım, bizi sadece bir telefonla kapı önüne koyan bu firma ya hakkımıza tam versin ya da kapının önüne koyduğu bütün arkadaşlarımızı geri alsın. Burada evli olup da hamile olup da işten atılan insanlar var. Hepsi buraya gelsin. Evli bir insan şu an evine nasıl geçindirecek. İşçiler ‘İşten çıkarım var mı, biz ona göre önümüze bakalım’ diye sorduğunda neden ‘Kesinlikle işten çıkarım olmayacak bir şekilde devam edeceğiz’ denildi. İnsanlara erkenden haber verilip bir şekilde yollarını bulmalarını sağlamaları gerekirdi. Türk Metal Sendikası da aramamıza, mesajlarımıza cevap vermedi. Dün yaptığımız eylem sonrası cevap verdiler

Nurgül Turan

‘BEN SENDİKAYA NASIL GÜVENEYİM ŞİMDİ’
5 aydır fabrikada çalışan bir diğer işçi ise Nurgül Turan. 8 günlük izin henüz dolmadan işten atıldığını ifade eden Turan da “Neye dayanarak işten attıklarını sordum, asgari ücrete yapılan zam ile birlikte fabrikanın küçülmeye gittiğini söylediler. Bu fabrikanın küçüleceğine hiçbir şekilde inanmıyorum. Herkesin borcu, harcı var, benim de borcum var, 4 yaşında bir oğlum var bekar bir anne olarak ona bakıyorum. İşsiz kaldım, ne yapacağım bilmiyorum” dedi. Sendikanın arkalarında durmadığını belirten Turan da sendikaya öfkesini şu sözlerle dile getirdi: “Gelin size iş bulayım, diyor ama onların bulduğu işe asla gitmem ben. Bize arkalarını döndüler, onlara hiçbir şekilde güvenmiyorum. İşyeri baştemsilcisi Semih Bey de sendika başkanı da bize bunu söylüyor, ‘Pendik’te yerimiz var gelin orada konuşalım size iş bulalım’ diyorlar. Yarın bir gün aynı şeyin başıma gelmeyeceği ne malum! Ben ilk defa sendikalı bir işçi olarak çalıştım, bunlar bir oyun oynadılar o kadar insanın ekmeği ile oynadılar. Sendikanın keyfi yerinde, peki bu kadar insanın çoluğu çocuğu aç mı, hasta mı, ne yapıyor diye düşünüyor mu? Hayır. Hakkımı alana kadar direnişe devam edeceğim, bize yapılan bu haksızlığı bir dur desinler istiyoruz, o kadar insanın ekmeği ile oynayamazlar bir insanı kedi yavrusu gibi sokağa atamazlar.”

Fotoğraflar: Ekmek ve Gül