İstanbul’dan bir öğretmen mülteci çocuklara eğitim vermek için özel bir eğitim almadıklarını ve çocukların eğitiminin öğretmenlerin bireysel inisiyatifine bırakılmasının sorunlarından bahsediyor.

Dudullu OSB’de bulunan fabrikalardan işçi kadınlar ‘ücretsiz’ eğitim için istenen kayıt paralarını ve çocuklarının bakımdan ve eğitimden nasıl uzaklaştığını anlatıyor.

Hep birlikte soralım Milli Eğitimin bütçesi nerelere harcandı! Neredeyse 2 yıl boyunca ne yaptı Milli Eğitim Bakanlığı ve neden yapmadı?

Geçtiğimiz sene okulların kapalı olması nedeniyle eğitim hakları ellerinden alınan çocuklar yaz tatillerini özel kurslarda geçirmek zorunda kaldı.

‘Maalesef toplum bu süreçte öğretmenlere evde oturarak para kazanan kişiler damgasını vurdu. Oysa durum hiç de dışarıdan görüldüğü gibi değil.’

‘Ailesinin maddi durumu iyi olan çocuklar belli bir destekle eksiklerini kapatabilir ama diğer öğrenciler eksiklerini nasıl kapatacaklar?’

Tuzluçayır Kadınları Dayanışma Derneği çevrelerindeki kadınlarla okulların açılmasını ve açık kalması için yapılması gerekip yapılmayanları konuştu.

Batıkent Kardelen Mahallesi Petrol-İş Sitesinde Ekmek ve Gül çağrısı ile yan yana geldiğimiz kadınlarla online eğitimin çocuklarını nasıl etkilediğini konuştuk.

‘Online eğitim yüz yüze gibi olmuyor, kesinlikle öğretmenle göz teması olmadan olmuyor. Şefkatle başlarına dokunan bir el olmadan olmuyor. Ekran başında doğru yanlış öğrenilmiyor.’

Çocuğunu okula yazdırmaya gelen bir veli ‘Benim param yok ben bu parayı ödeyemem’ dediği için okul müdüründen aldığı cevap ‘Bir 100 TL’niz yok mu ne yiyip içiyorsunuz?’…

İyi niyet dileklerine ve temennilere karnımız tok diyen eğitim emekçileri, okulların açık tutulması ve eğitim öğretimin devam etmesini isterken tedbir ve şeffaflık bekliyor.

Eğitim de böyle farklı fırsatlar olması, eşitsizliği getiriyor. Biz de ekonomik olarak özel okula gönderecek durumda değiliz aslında ama devlet okulunda da az para ödenmiyor, özel okula denk geliyor..

Kız meslek lisesi öğretmeni Songül, öğrencilerinin kaygılarını ve her türlü zorluğa rağmen eğitim almak ve özgürleşmek için gösterdikleri inadın güzelliğini anlatıyor.

Çocuğu olan kadınlar pandemide eğitimin tüm yükünün üstlerine yıkıldığını, çocukların eğitimden uzak kaldığını söyledi.

Çocuklarımızın yaşamlarından bir buçuk yıl alarak, okullarından ve arkadaşlarından mahrum bırakarak onları yalnızlığa ve mutsuzluğa sürüklemek istiyorlar. Biz umutsuzluğu ve mutsuzluğu söküp atacağız.

‘Dar gelirli ailelerin olanaklarını genellikle erkek çocuk lehine kullanmaları ve olanaksızlıklar aileleri bazı gerici kurumlara yönlendirmekte.

Uzaktan eğitimin yoksul aileler açısından bir çileye dönüştüğü, kız çocuklarının eğitimden alıkonulduğu çok kez dile getirilirken, Milli Eğitim Bakanı ‘Uzaktan eğitim kalıcı olacak’ dedi.

Avcılar’dan özel sektörde çalışan bir öğretmen anlatıyor: ‘Biz özel sektör öğretmenleri olarak bir kurucunun kötü gününde göze batmamak için sesli nefes bile almıyoruz.’

Çocuklarına yetememe duygusundan, hiçbir eksiği giderememekten bunalan kadınlar: ‘Her yaptığım şeyde bir eksiklik hissediyorum. Şimdi ben kendimi mi yargılamalıyım? Yoksa sistemi mi sorgulamalıyım?’

Uzun süredir yürüttükleri çalışmalar sonucunda Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Öğretmenleri Derneğini kuran eğitimciler, özlük haklarını istiyor.