Geçtiğimiz günlerde Leyla Salinger’in, yazar Hasan Ali Toptaş’la ilgili attığı bir tweetle yaktığı bir kıvılcım, tacize uğrayan kadınları harekete geçirerek bir dayanışma meşalesine dönüştü. Kadınlar kendilerine yaşatılan travmatik taciz olaylarını ifşa etmeye başladılar. Biz de Hacettepe Üniversitesi Kadın Çalışmaları Topluluğu (HÜKÇAT) olarak gündemdeki bu konuyu bir etkinlikte tartıştık.         

Yaptığımız etkinlikte kadınların neden sosyal medyada ifşa yoluna başvurduğunu konuştuk önce. Bunlardan başlıcası kadınların erk zihniyet baskısı altında susturulmaları ve baskılanmalarıdır. Kadınlar bütün yaşadıklarının üstüne ağır bir toplum baskısına maruz kalırlar. Bir diğeri de adalet sisteminin doğru işlememesi yani açıkça failin yaptıklarının “yanına kâr kalması” duygusunun hukuk sisteminde hakim olması. Bu cezasızlık durumu kadınların kendilerini ifade etmelerini güçleştiriyor. İyi hal indirimleri, kravat takıp hakim karşısına geçen faillere yapılan ceza indirimi, kadınları bütün olarak toplumsal yaşamdan koparan iktidar uygulamaları, ekonomik yoksunluk, çevre baskısı ve kadının rızası varmış gibi gösterilen çeşitli belgelerle sürecin kadınların aleyhine zorlaştırıldığı ve fail lehine cezasızlıkla sonuçlandırıldığını görebiliyoruz.

Topluluk olarak değindiğimiz bir başka konu da ifşanın sorunlu veya eksik tarafları oldu. Etkisi belirli çevrelerde somut sonuçlara yol açan ifşa uzun yıllardır bazı çevrelerce kadın hareketinin politik bir mücadele aracı olurken sosyal medya kanallarının etkisiyle çığ gibi büyümeye devam ediyor. Günümüzde ifşa, her ne kadar yaygınlaşmış olursa olsun her kesimden kadın arkadaşımıza hitap eden bir savunma yöntemi olmuyor maalesef. Kadınların konumları, olanakları burada da etkili.

Duyguların erk düzenin iplerinden sıyrılması, dil ve üslubun kilit ahlak zincirlerinden kurtulması, fiziksel, ruhsal, cinsel zorbalıkların ortadan kaldırılması için mücadeleyle kalıp gücümüzü birleştireceğiz. Emek, sabır, çaba ve örgütlenme ile gücümüz birliğimiz!

Fotoğraf: freepik