Antep mültecilerin yoğunluklu yaşadığı bölge illerinden bir tanesi. Mülteciler özellikle de mülteci kadınlar ve çocuklar depremin en ciddi biçimde yaraladığı kesimlerden. Özellikle mülteci kadınların yardımlara erişim, yaşamlarını bundan sonra nasıl sürdürecekleri kaygısı artmış durumda. Çadır ziyaretlerinde veya kapı önlerinde konuştuğumuz Suriyeli mülteciler, mülteci olmaktan kaynaklı herhangi bir ayrım görmediklerini, saldırıya maruz kalmadıklarını söylüyor. Ancak deprem öncesinde de zaten zor olan hayatları şimdi daha da zor. Temel ihtiyaçlarını giderecek koşulları yok. Yardımları dağıtırken bu kadınlardan birine denk geliyoruz, adı Esme. Henüz 23 yaşında ve 4 çocuğu var. 4 yaşındaki kızını depremde kaybetmiş, kendinin ayağı sakat kalmış, 3 çocuğuyla muşambadan bir çadırda kalıyor. Esme, “Yardımlar birkaç gün daha gelecek sonra gelmeyecek. Evimiz yıkıldı, biz ne yapacağız” diyor ve devam ediyor: “Başka bir yere gitsek orada nasıl iş bulabileceğiz, şimdi bir de engelliyim.” Kadınlar çok fazla korku ve çaresizlik hissediyor. ‘Bugün bu şekilde kurtardık ama yarın ne olacak?’ duygusu çok yaygın!

Fotoğraf: Berfin Türkmen/Ekmek ve Gül