Ağustos ayına girince biz de her çalışan gibi zar zor bir tatil planı yaptık. 3 günlük yapacağımız tatilin rotasını Antalya-Olympos Köy Evi'ne çevirdik. İlk gün denizin, güneşin keyfini çıkarttıktan sonra ertesi gün tekne turu yapalım dedik. Uzatmayalım. Ertesi günün sabahı bize söylenen saatte tekne turlarının servisi geldi. Biz eşyalarımızı toparlayıp kapıya doğru yönelirken bir kadın kapı da "Servis kalkıyor!" diye birkaç kez bağırdı. Ben de o anda "Ne güzel eşi ile birlikte çalışıyor ve köy de geçimlerini sağlıyorlar" diye düşündüm. Sonuçta eşi şoförlük yapıp kadının muavin olması pek hoşuma gitmişti. Hızlıca servise bindik. Benim de gözüm eşini arıyordu. Çünkü şoför koltuğunda kimse yoktu. Merakla servisin dolmasını bekledim. Velhasıl servis doldu. Harekete geçtik...

Benim yaşadığım sevincin ve kadınlığımın verdiği gurur, doruk noktasına ulaştı. Yaşadığım hissi sizlere anlatamam. Ama şunu çok iyi biliyorum ki birazdan yazacağım satırları okurken aynı hissi ve gururu sizde hissedeceksiniz ve beni çok iyi anlayacaksınız. Çünkü servisimizin şoförü muavin zannettiğim kadın Arife Duran'dı. Muavin zannetmemin en başlı sebebi ise arabanın çok eski oluşuydu. Ama Arife abla o arabayı öyle bir kullanıyordu ki kırk yıllık şoförlere taş çıkarırcasına...

Hemen kendisiyle konuşmak istedim. Deli gibi soru sormak istiyor ve sizlerle bunu hemen paylaşmak istiyordum. Fakat bizi bırakır bırakmaz başka bir tur için yolcu alması gerekiyordu. Duramazdı. Bu sebepten turun bitişini bekleyip bizi geri Köy Evi'ne bırakma esnasında konuşma fırsatı yakalamaktı amacım. Nitekim tur bitti ve yavaş yavaş gitme vakti geldiğinde ben de birkaç soru sorma fırsatı yakaladım.

Arife abla 15 yıldır bu işi severek yaptığını, yazın tekne turu için kışın ise okul servisleri için direksiyon başına geçtiği anlattı, "İşinizi seviyor musunuz?" sorusuna cevap vermesine bile gerek yoktu aslında. Çünkü işini sevdiğini, görür görmez anlayabiliyorduk. "Sizi gören hiç şoförlüğünüzden korkuyor mu?" sorusunu sorduğumda ise hiç duraksamadan "Hayır!" dedi. Kısa geçen sohbetimizin sonunda Arife abla biz kadınlara şu güçlü sözleri söyledi:

"Bütün kadınlar her şeyi başarabilir, yapabilir. Kadınların hepsi çok üstündür. Çok güzel işler başarabilirler. Herkese duyurayım."