sgari ücret açıklandıktan sonra bizim fabrikamızda da belli tartışmalar oldu. Asgari ücret, temel tüketim maddelerine yapılan/yapılacak zamlardan 10 binin üzerindeki ev kiralarına kadar birçok konu etrafında tartışıldı. Tabii seçimden sonra döviz kurundaki artış birçok arkadaşımızın da “Acaba emeğimiz kaç dolar” gibi sorular etrafında hesaba girişimlerini de beraberinde getirdi.

Bizim fabrikamızda her asgari ücret zammından sonra ücretlerimiz asgari ücretin altında kalıyor. Üstelik biz sendikalı (Türk Metal) ve toplu sözleşmeli çalışan işçileriz. Buradaki asıl meselelerden biri de sendikal anlayış. Bu anlayışın sonucu sendikalı işçilerin asgari ücret alması...

Bizler işveren tarafından yapılan baskılardan tutun da işçi ve emekçilerin aleyhine olan politikalardan yeterince dertliyiz. Ve burada yapmamız gereken örgütlenmek ve insanca yaşamak için mücadele etmek. Bizi yok sayan, emeğimizi sömüren işverene ve bu sisteme karşı baş kaldırmalı, hakkımız olanı söke söke almalıyız. Çünkü biz bunu yapmazsak bize kimse kendi hakkımızı vermeyecek vermiyor da. Bizim üzerimizden kazandıklarıyla çok iyi yaşamlar sürenler bizlere açlık sınırında bir ücreti reva görüyor. Bu düzeni anca birleşerek değiştirebiliriz. İnsanca bir yaşam için geleceğimiz için hep birlikte mücadele edelim...

Fotoğraf: Ekmek ve Gül