Eve bir nebze katkı olsun diye çalışan kadınların günlük dediği işler aslında ömürlük. Bir de çocuk bakımı, ev temizliği eklendi mi günlük işlere ömürden ömür gidiyor. Saniye ve Canan’a kulak verin.

Çocuk, genç, yaşlı, göçmen, mülteci... Sömürünün alabildiğine yoğunlaştığı Çağlayan’daki atölyelerde en çok duyulan söz ‘Yorgunum’. O yorgunluk işçileri hayal bile kuramaz hale getirmiş.

Kadınlar esnek, güvencesiz, kayıt dışı çalışmaya yönlendirildi; sağlık, emeklilik, ücretsiz kreş gibi haklardan mahrum edildi. Kısacası haklar açısından geriye giden bir 15 yıl geçirdi.

Hanların içinde birçok tekstil atölyesinin olduğu Çağlayan’da, 8 katlı Bilge Han iş hanında yangın çıktı. Atölyelerde çoğu sigortasız çalışan mülteci ve göçmen işçiler bulunuyor.

Metal işçisi kadınların sözleşme sürecindeki eylemlere ve tartışmalara katılımının ve etkisinin, metal fırtına dönemine göre çok geride olduğu gözlemleniyor. Nedenini hiç düşündünüz mü?

Hükümetin kadın istihdamı konusundaki yükümlülüklerini içeren genelgede ne vardı, neden değişiklik yapıldı? KEİG’den Gülnur Elçik cevaplıyor...

Esenyurt’tan görüştüğümüz kadın işçilerin dilinden dökülen ortak sözcükler yaşamaya zamanın da paranın da yetmediği. ‘Asgari ücretle nasıl geçinilir?’ işçi kadınlar anlatıyor.

Bakım hizmetlerini üstlenen kadının yoksullaştığı, kadınların ayakta kalabilmek için sosyal yardımlara başvurduğu bir tabloda Ülker Şener’le kadın yoksulluğunun nedenlerini, sonuçlarını konuştuk.

Esnek çalışma sanki bütün kadınların tercihiymiş gibi yansıtılıyor. Oysa güvencesiz ve düşük ücretli işlerin “kadın işi” olarak tescil edilmesi, ayrımcılığı çok boyutlu olarak derinleştiriyor.

AKP iktidarı döneminde kadın istihdamı politikalarını ve bu politikaların kadınların hayatını nasıl etkilediğini Prof. Dr. Gülay Toksöz ile konuştuk.

Sağlık emekçisi bir kızkardeşimiz sesleniyor, kulak verelim: Anayasa değişikliğinde benim taleplerim var mı? Yok. E o zaman...