Merhaba ben uzun yıllardır bir tekstil fabrikasında çalışan evli ve çocuklu bir kadın işçiyim. Fabrikada mesai bitse de evde devam ediyorum çalışmaya. Hem eve hem işe yetişmek oldukça zor. Bu yorucu koşullar sağlığımı da olumsuz etkilediği için kronik bir hastalığa yakalandım. Korona salgını ile birlikte kronik hastalar risk grubunda diye açıklamalar yapıldığında “Korona olursam ölür müyüm?” diye çok korktum. Hâlâ da korkum devam ediyor. İki ay kısa çalışma ödeneğinden faydalandık. Evde kaldığım süreçte her gün işe gider gibi erken kalkıp ev işi yaptım.  

Pandemide çalışmadığım sürede verilen kısa çalışma ödeneği yüzünden kaybolan haklarım var. Kısa çalışma ödeneği almış olmam kıdem tazminatımı etkileyecekmiş. İleride işsiz kalırsam işsizlik ödeneğini de eksik alacakmışım. Bize kısa çalışma ödeneği diye ödenen para aslında işsiz kaldığımda bana verilecek olan işsizlik ödeneğimmiş. Bu dönemde sigortam da yatırılmadı. Arkadaşlarımla “İşler ne zaman açılacak, geçinmek zor” diye kara kara düşünüyorduk. Kaygılarımız da; “işe gidince ya hastalık kaparsak, evdekilere hastalık bulaştırırsak” şeklinde devam ediyordu ama işe başlamak zorunda kaldım…

Pandemi bizim suçumuz değil ama cezasını biz çekiyoruz! Kısa çalışma ödeneğini lütuf gibi gösteriyorlar ama bu yüzden kıdem tazminatım, sigortam, işsiz kaldığımda alacağım işsizlik ödeneğim hepsi eksik yatacak, ben böyle olmasını istemedim. Haklarımızın bize sorulmadan alınmaması gerekiyordu.