Oyun çağımızda zorla evlendirildik, ceremesini hayat boyunca çektik!
Emine, Ayfer, Fatma, Sevgi, Nursel, Ayşe, Elif… Oyun oynarken evlendirilmiş, küçücük bedenleri ilk anneliği kaldıramamış, başka çocuklar bunları yaşamasın diye ‘asla’ sözünü bırakmamış kadınlar…

Çocuk istismarına evlilikle af getirme planı hükümetin gündemin düşmüyor. “Bayramdan sonra gündeme getireceğiz” dedikleri düzenleme konusunda kadınlar kaygılı. Bir taraftan da çocuk evliliklerini meşrulaştırıcı sözlerle bu düzenlemenin taşları döşeniyor. Kadın örgütleri ise çocukların geleceğini karartacak bu yasa ve söylemlere karşı mücadele etmeye, ‘Çocuk istismarının affı olmaz’ sözünü büyütmeye devam ediyor. Semtimizde erken yaşta evlendirilen ev işçisi kadınlarla, istismarın meşrulaştırılmak istenmesini konuştuk. Kadınlar kendi yaşadıkları acıları hatırlayarak ‘Çocukların evlendirilmesine karşıyız’ diyor.  

‘SOKAKTA OYNARKEN BENİ VERMİŞLER’

Henüz oyun çağındayken farkında bile olmadan evlendirildiğini anlatan Emine, bu yasaya kendi yaşadıklarını başka çocuklar da yaşamasın diye tepki gösteriyor: “Sokakta oynuyordum beni vermişler. Haberim bile olmadı. Teyzemin oğlu ile 14 yaşımda nişanlandım, 17 yaşımda evlendim. İki kızım var. 18 yaşımda ilk kızımı kucağıma aldım. Ben çocuk gelinim. Çok zorluklar yaşadım. Başka çocuklar da bu zorlukları yaşamasın, getirilmek istenen yasaya kesinlikle karşıyım.”

‘ÇOCUKLARIMLA BÜYÜDÜM’

Çocuk yaşta evlendirilen kadınlardan biri de Ayfer: “Ben küçük yaşta evlendim. Çok canım yandı. Vücut gelişmiyor, fikrin gelişmiyor, çocuğa bakamıyorsun. İlk çocuğa bakışımla, ikincisine bakışım daha farklı oldu. Bedenen ve ruhen çocuksun. Çocuk nasıl çocuk baksın? Çocuklarımla büyüdüm. Çocuk yaşta evliliğe karşıyım. Beni okutmadılar, evlilik yapınca kendi ayaklarımın üzerinde duramadım. Erken evliliklerde hep eşe bağımlı kalıyorsun. Her şeye katlanıyorsun. Bir mesleğim olsaydı şimdi daha farklı bir hayatım olurdu. Evlenince kadının her şeyi bitiyor.”

‘ÇOCUKLUĞUM ÖLDÜ’

Fatma ise 15 yaşını bitirince evlendirilmiş: “Hiç istemedim, çocukluğum öldü, bitti, gitti… ‘Kaçıracağız’ demişler, babam da adım çıkacak diye düşündüğü için hemen verdi. 14 yaşımda nişanlandım. Kına gecesinde arkadaşlarım gülüşüyor, fıkır fıkır. Ben yatıp uyumuşum. 18 yaşına kadar çocuğum olmadı, istediler ama olmadı. Vücudum gelişmemiş. Çekingendim. Kendimi çok ezdirdim. Kardeşlerimi ben büyüttüm. 8 yaşımdayken sırtımda kardeşim sarılıydı. Annem hastaydı. İlkokula giderken çantayı atıp, işe koşturuyordum; samana, oduna, tarlaya… Çok çalışkandım, her işi yapıyordum. Keşke öyle olmasaydım. Beceriksiz olsaydım, çalışan gelin lazımdı. Eşim geldi Ankara’ya çalışmaya, ben köyde kaynanayla kaldım, iş yapayım diye göndermediler. Hiç kendi hayatımı yaşamadım.”

‘ÇOCUĞUMA BAKAMADIM, ANCAK 7 AY YAŞAYABİLDİ’

Henüz 15 yaşında zorla evlendirilen Sevgi evliliğinde kaçıp çocuklarla oyun oynadığını söylüyor: “30 yıla yakın ev işlerinde çalıştım şimdi yemek şirketinde çalışıyorum. 15 yaşımda evlendirdiler. Evliyken kaçıp çocuklarla oynuyordum, anneme bağırıyorlardı, ‘Çocuğunu gel al’ diye. 17 yaşımdayken ilk çocuğumu kucağıma aldım. Bakamadım o yaşımda çocuğuma, Yedi ay ancak yaşayabildi.”

‘SÜREKLİ BASKI… BU DUYGUYU ATAMIYORSUN’

Nursel, 20 yaşında evlenmiş. 20 yaşın bile evlilik için çok erken olduğunu söylüyor: “Çocuk yaşta, sokakta oynayacak yaşta evlendiriyorlar çocukları. Sürekli baskı, ‘Eşin ne’ der, ‘Elalem ne der’ baskısı… Orta yaşa geldikten sonra bile o çocukluğunda yaratılan baskının duygusunu atamazsın. Çocuk yaşta evliliklere kesinlikle karşıyım.”

‘YASAYI ÖNERENLER, ÇOCUKLARINI YURTDIŞINDA OKUTUYOR’
Çocuk yaşta evlendirilen Ayşe söze giriyor ve çektiği zorlukları şöyle anlatıyor: “Küçük yaşta evlendim. 16 yaşımda çocuğumu kucağıma aldım. Kaynım, kaynatam onların hizmetini yapacağız diye hep ezildim. Bir yandan da yokluk vardı. Küçük yaşta çoluğun çocuğun evlenmesini istemiyoruz. Çok zor. 18 yaşından küçük çocuklar da mahkeme kararıyla ailelerinin rızasıyla evlenebiliyor. Aileler, bu rızayı vermesin. Kızımı 28 yaşında evlendirdim. Gelirini, giderini biliyor, evinin düzenini de biliyor. Kendi ayaklarının üzerinde de duruyor. Çocuk evliliklerini isteyenler çocuklarını üniversitede okutuyor, yurt dışında okutuyor. Rızası olmadan evlendirmiyor. Başkalarının çocuklarını da kendi çocukları gibi görsünler.”
KADINLAR TEPKİ GÖSTERMESE ÇOKTAN YASAYI ÇIKARIRLARDI

Elif ise “Kız çocukları 14 yaşında evlensin” diyenlerin sözlerini hatırlatıyor. “Kadınlar tepki göstermese çoktan yasayı çıkarmışlardı. Bu yasayı önerenler kendi kızlarını yurt dışında okutuyor, erken yaşta evlendirmiyorlar. Onlarınki, çocuk da bizimkiler ne? Çocuk değil mi? Bu yasada amaç kız çocuklarına yapılan tacizin, tecavüzün üstünü örtmek. Dedesi yaşındaki, babası yaşındaki tecavüzcülerle çocuklar zorla evlendirilecek, ‘namusları’ temizlenecek. Kesinlikle erken yaşta evliliğe karşıyım. Ayrıca 18 yaş bile evlilik için çok erken. Kız çocukları eline işini almalı, ayaklarının üzerinde durmalı.”


İlgili haberler
Bir Kadının Zaferi: Erkek hegemonyasında kadın ork...

2018 yapımı, Türkçeye ‘Bir Kadının Zaferi’ diye soyutlanarak çevrilen ‘The Condoctor’ filmi New York...

Çocuk yaşta zorla evlendirilen Sunar: Liderlerin d...

Erken yaşta zorla evlilikleri mağduriyetlerle, geleneklerle açıklamaya çalışanlara çocuk yaşta zorla...

Silahların gölgesinde kadın hayatları

İktidarın silahlı kuvvetleri politikalarıyla uyumlu olarak bulunduğu her yerin tek adamı olma gücünü...