25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele ve Dayanışma Günü dolayısıyla kadınlarla şiddeti konuşmak, şiddetin yaşamımızda nasıl bir yer ettiğini ve bununla nasıl mücadele edeceğimizi paylaşmak için yan yana geldik. Bu yan yana geliş her önemli gün ve etkinlikte olduğu gibi birinin konuşup diğerlerinin dinlediği bir şey olmasın istedik. Önce kısa bir film izleyip sonrasında kadınların kendilerini ifade etmelerine olanak tanımak bizim için kadınlarla başka bir duyguyu örmenin aracı oldu. Bir yuvarlak masa etrafında toplanan kadınların her biri diğerine kendini tanıttı, kadın olmanın, şiddetin, yoksulluğun ve eşitsizliğin kendi hayatlarında ne anlam ifade ettiğini anlatmaya başladılar. İlk sözü alan kadın arkadaşımızın “Benden başlamasanız olur mu?” isteğiyle hemen yanında oturan kadının kısık sesli olarak birkaç cümle ile ifade ettiği kadınlık halleri, sonrasında diğer kadınların katılımı ile deyim yerindeyse bir zincir gibi birbirini tamamladı. İlk başta konuşamayan kadınların toplantı sonunda nasıl da bir öz güvenle kendilerini ifade ettiklerine şahitlik ettik.

İstanbul Sözleşmesi’nin kadınların hayatında nasıl bir anlam ifade ettiğini, kaldırılmasının ne yaratacağını bilmeyen kadınlara İstanbul Sözleşmesi’nin önemini ifade ettikten sonra sözleşmeyi savunmanın değerini kendilerinden dinledik. “Kadın kadının kurdudur” ile başlayan sohbetler, konuştukça “Kadın kadının yurdudur aslında”ya dönen ve en yakın zamanda tekrar bir araya gelme çağrısıyla bitirilen bir toplantıya dönüştü. Eşinin “Gitme sakın” demesine rağmen gelen de vardı, “Daha önce böyle kadınlar buluşunca polis geldi, gitme” diyenlere karşı bir cesaretle yan yana gelen de. Kadınlar bu buluşmadan, “Bir sonrakinde herkes bir komşusunu, arkadaşını kolundan tutup getirsin” diyerek ayrıldı. Korkuya, baskıya, yok sayılmaya karşı ancak yan yana gelirsek “iyi oluyoruz”. Bir kez daha hissettik ki ne çok ulaşacak sesimiz ne çok birbirimizden alacak gücümüz var.

Fotoğraf: Freepik