Merhaba sevgili Ekmek ve Gül okurları,

Ben Emine, 73 yaşındayım.

14 yaşında gelin oldum 15’imde ilk çocuğumu kucağıma aldım. Şimdi 4 çocuğum var. Eşim üzerime kuma getirdi, sonra ben daha küçük yaştayken askere gitti. O gidince bir süre kayınvalidemle yaşamak zorunda kaldım.
Daha sonra ailemin yanına gittim ancak ailem bizi kabul etmedi. Çocuklarıma çok eziyet ettiler. Eşim askerden dönünce yurtdışına gitti, ama gittiği gibi beni aldatmış ve bir çocuğu olmuş. Bize para da göndermiyordu. Döndüğünde her gün şiddete uğradım ve hiçbir şey almadan ayrılıp İzmir’e geldim.

Hayatın içinde geçim sıkıntısıyla ve türlü sorunlarla boğuldum, ama hayat bir şekilde devam ediyordu.

Hiç okuma yazmam yoktu. Temizlik işlerine giderek çocuklarımı büyüttüm. Şu an bile çocuklarıma ben bakıyorum.

Bu ekonomik kriz hayatımızdan hiç gitmedi ama hayata bir şekilde tutundum. Hâlâ çalışıyorum, merdiven temizliğine gidiyorum. Bir yandan da yaşlılık maaşımla geçiniyorum. 73 yaşında kimseye yük olmadan hayatla mücadele etmeye devam ediyorum.

Fotoğraf: Freepik