İsviçreli kadın hakları savunucusu Pauline Chaponnière-Chaix 1 Kasım 1850’de Cenevre’de doğdu, 5 Aralık 1934’te aynı yerde öldü.

Coğrafyacı Paul Chaix ve eşi Adèle’nin dört çocuğunun en büyüğü olarak büyüdü. Orta tabakadan ebeveyn evinde erken yaşta İngilizceyi öğrendi ve 1865 yılını Almanya’da geçirdi. 18 yaşında kendinden on yaş büyük, anne tarafından akrabası bankacı Edouard Chaponnière ile evlendi. Çocuk sahibi olamadı; eşi uzun bir hastalıktan sonra 1878’de bir psikiyatri kurumunda öldü.

1880’de Paris yakınlarındaki Reuilly’deki diyakoni evine girdi ve uzun süre Fransa’da çalıştı. Önce bir çocuk tımarhanesinde, sonra Paris’teki Saint-Lazare Hapishanesinde, sonra iki yıl Doullens Kadın Hapishanesinde ve son olarak 1893’e kadar Les’deki Protestan kızlar evinde. Ayrıca hemşire olmak için eğitim aldı.

Bitkin bir halde dinlenmek için Cenevre Gölü’ne döndü, ölen eşinin dağ evinde yaşadı ve sonunda da İsviçre’de kaldı. Emilie Gourd ve Emilie Lasserre ile birlikte, Cenevre’deki Union des femmes’in (Kadınlar Birliği) sosyo-politik faaliyetlerinde yer aldı. 1896’da Birinci İsviçre Kadınların Çıkarları Kongresinin organizasyon komitesinde yer aldı. 1902 ve 1905 yılları arasında Union des Femmes’in başkanı ve daha sonra Birinci Dünya Savaşı sırasında başkan yardımcılığını yaptı. Auguste de Morsier ve Camille Vidart ile birlikte 1907’de Cenevre Kadınların Oy Hakkı Derneğini kurdu. 1903’te kurucusu olduğu İsviçre Kadın Dernekleri Federasyonunu (BSF) Uluslararası Kadın Konseyine (ICW) katılmak üzere yönlendirdi. 1904’ten 1910’a ve 1916’dan 1920’ye kadar BSF’nin Başkanıydı. O ve Camille Vidart, kadınların oy hakkına ilişkin bir girişimin onaylanması için 1919’daki özel bir toplantıda BSF ile anlaştılar. 1920’den 1922’ye kadar ICW Başkanı oldu, Helene von Mülinen ve Vidart ile birlikte 1921’de Bern’de İkinci Kadın Çıkarları Kongresini düzenledi. Uluslararası kadın hareketinin başlıca üç dili olan İngilizce, Fransızca ve Almanca’yı akıcı konuştuğu için, uluslararası kadın buluşmalarında, örneğin 1908’de Cenevre’deki ICW genel kurulunda, aranan bir organizatördü. Kadın haklarına ek olarak, hemşirelik sorunlarıyla uğraşmaya devam etti ve 1922’den Uluslararası Kızıl Haç Komitesi üyesi ve 1930-1932 yılları arasında başkan yardımcısı olan ilk kadın oldu. 5 Aralık 1934’te Cenevre’de öldü.