yemeği ocakta, yer bezini kovada, çamaşırları sepette bıraktık.
yıllardır çile doldurduğumuz fabrikalardan çıktık.
şalterler kapandı.
atölyeler dolusu tezgahın başından kalktık.
ofisler dolusu bilgisayarı uykuda bıraktık.
geliyoruz…

üstümüzde tepişenleri bir kenara ittik.
tası, tarağı, fönü, maşayı fırlatıp attık.
saçlarımız, kalbimizin çarpıntısı, sesimiz rüzgarda savruluyor.
aklımız da birazcık çocuklarda kaldı.
yine de geliyoruz…

annelerimizin intikamını alalım,
babalarımızı affedelim,
oğullarımızı sevelim
ve kızlarımızı bizim yaşadıklarımızı yaşamasın diye...
bir de mutlu olmak için.
kalktık kalkıştık geliyoruz…

GELİYORUZ!